Ruhu azaplar içinde yanan bir insana mutlu denilebilir mi? Böyle bir insan kahkahalar atsa, kendisi bile mutlu olduğuna inanabilir mi?
İnsana Yaratıcıyı ve Sonsuzu unutturma çabası olarak dünyevîlik, bize cehennemde kahkaha atmaya davet ediyor. Ruhu değil bedeni, aslı değil gölgeleri hedef gösterirken hazlarımızı çoğaltmaya teşvik ediyor bizi. Ânlık hazlar çoğalmıyor, ama ruhlardaki cehennemî azaplar artıyor.
Ruhu azaplar içinde yanan bir insana mutlu denilebilir mi? Böyle bir insan kahkahalar atsa, kendisi bile mutlu olduğuna inanabilir mi?
İnsana Yaratıcıyı ve Sonsuzu unutturma çabası olarak dünyevîlik, bize cehennemde kahkaha atmaya davet ediyor. Ruhu değil bedeni, aslı değil gölgeleri hedef gösterirken hazlarımızı çoğaltmaya teşvik ediyor bizi. Ânlık hazlar çoğalmıyor, ama ruhlardaki cehennemî azaplar artıyor.