Çıldır Gölü`ne Mektuplar

Hikâyeci, şair, tiyatro yazarı ve eleştirmeni, fotoğraf sanatçısı Nursen Karasın, hikâye kitabı Sevgi-Sizlerin yayımlandığı 1967 yılında Çıldır Kaymakamı Dincer Gündaydan gelen bir mektup... Ödemeli istenen bir kitabın ardından başlayan ve aralıksız 2 yıl süren mektup arkadaşlığı...Bu mektuplarda Doğu ve Batı sentezinin çarpıcı yönlerini bulacaksınız. 60lı yılların sonlarında Doğu ve Batıdaki ekonomik, kültürel, siyasal ve yaşamsal gerçekleri yansıtması açısından önemli belgelerdir bunlar. Hiç değiştirmeden sizlerle buluşturduğumuz mektuplar, doğudaki idealist bir bürokratla, batıdaki idealist bir yazarın, düzene başkaldırışlarını hissettirecek, işleyen çarkın dişlileri arasında yok olmama çığlıklarını duyuracaktır.Of, Nur­sen Ka­ras, of, of!..Bil­me­di­ği­niz o ka­dar çok şey var ki. An­la­tı­la­ma­yan, Bir ya­ban­cı­ya, san­ki ya­ban­cı değilmişçesine,­­ bi­le söy­le­ne­me­yen o ka­dar çok şey var ki... An­la­ta­mam. Hem ya­rar­sız. Su­sa su­sa bir ağ­zı­mız ol­du­ğu­nu bi­le unut­tuk. Ge­nel­lik­le ge­rek­siz ko­nuş­ma­lar­dan ka­çı­nı­yo­rum. Salt, iş ey­lem ala­nı­na dö­kü­lün­ce pa­ra­lel­le­ri­ne gir­me­me­ye özel bir dik­kat gös­te­ri­yo­rum tüm gü­cüm­le. A­ma yan­lış ya­şa­mak­ta de­vam edi­yo­rum. Ne halt eder­sin? Düş­tük bir kez. Gör­dük bir kez. Acı­dık bir kez. Ye­di­ği­miz ek­mek, iç­ti­ği­miz su bo­ğa­zı­mız­dan geç­mez ol­du bir kez. Gö­zü­mü­ze uy­ku gir­mez ol­du bir kez. Olmaz,­­ de­dik. Olmuyor,­­ de­dik. Bi­zim gö­rü­şü­müz şu,­­ de­dik. Ça­lı­şa­na yar­dım­cı ol­duk. Ezi­len­den ya­na ol­duk. Ya­pı­la­cak işi yap­tık. Ya­pıl­ma­ma­sı ge­re­ke­ni yap­ma­dık, di­ren­dik...

Hikâyeci, şair, tiyatro yazarı ve eleştirmeni, fotoğraf sanatçısı Nursen Karasın, hikâye kitabı Sevgi-Sizlerin yayımlandığı 1967 yılında Çıldır Kaymakamı Dincer Gündaydan gelen bir mektup... Ödemeli istenen bir kitabın ardından başlayan ve aralıksız 2 yıl süren mektup arkadaşlığı...Bu mektuplarda Doğu ve Batı sentezinin çarpıcı yönlerini bulacaksınız. 60lı yılların sonlarında Doğu ve Batıdaki ekonomik, kültürel, siyasal ve yaşamsal gerçekleri yansıtması açısından önemli belgelerdir bunlar. Hiç değiştirmeden sizlerle buluşturduğumuz mektuplar, doğudaki idealist bir bürokratla, batıdaki idealist bir yazarın, düzene başkaldırışlarını hissettirecek, işleyen çarkın dişlileri arasında yok olmama çığlıklarını duyuracaktır.Of, Nur­sen Ka­ras, of, of!..Bil­me­di­ği­niz o ka­dar çok şey var ki. An­la­tı­la­ma­yan, Bir ya­ban­cı­ya, san­ki ya­ban­cı değilmişçesine,­­ bi­le söy­le­ne­me­yen o ka­dar çok şey var ki... An­la­ta­mam. Hem ya­rar­sız. Su­sa su­sa bir ağ­zı­mız ol­du­ğu­nu bi­le unut­tuk. Ge­nel­lik­le ge­rek­siz ko­nuş­ma­lar­dan ka­çı­nı­yo­rum. Salt, iş ey­lem ala­nı­na dö­kü­lün­ce pa­ra­lel­le­ri­ne gir­me­me­ye özel bir dik­kat gös­te­ri­yo­rum tüm gü­cüm­le. A­ma yan­lış ya­şa­mak­ta de­vam edi­yo­rum. Ne halt eder­sin? Düş­tük bir kez. Gör­dük bir kez. Acı­dık bir kez. Ye­di­ği­miz ek­mek, iç­ti­ği­miz su bo­ğa­zı­mız­dan geç­mez ol­du bir kez. Gö­zü­mü­ze uy­ku gir­mez ol­du bir kez. Olmaz,­­ de­dik. Olmuyor,­­ de­dik. Bi­zim gö­rü­şü­müz şu,­­ de­dik. Ça­lı­şa­na yar... tümünü göster