Çocuğunuza Sınır Koyma

Kitap Adı: Çocuğunuza Sınır Koyma
Öncelikle kitabın adını bu şekilde uyarlayanlara selam ederim. Son kelimeye bir –k ekleseydiniz de en azından verilmek istenen anlam ilk okunuşta biraz daha anlaşılabilseydi.

Yazar: Robert J. Mackenzi
“Bir aile terapisti ve eğitimsel psikologdur. Otuz yılı aşkın bir süredir edindiği deneyimlerle çocukların öğrenim ve davranış sorunlarının düzeltilmesi üzerine ailelere ve öğretmenlere yardım etmektedir.”

Kitap türü biraz daha kişisel gelişime kaydığı için insan yazarın da işinin ehli olan birisi olmasını bekliyor. Ben yazarın kişisel birikiminden de, asıl mesleği yazarlık olmadığı halde bu birikimini karşı tarafa aktarma kapasitesinden de memnunum.

Kitabın giriş bölümünün ilk iki cümlesi şöyle:
“Bu ebeveynler için hazırlanmış bir kitaptır. Ama çocuklarla daha iyi iletişim kurmak isteyen herkese yöneliktir.”
Ben ebeveyn falan değilim tabii ki. Ama teyzeyim. Teyze de teoride anne yarısı :P Her neyse ablamla 2,5 yaşındaki kızı sürekli bir çatışma halinde. Ablam öncelikle kızına bir şey yaptırmak için tatlı dil kullanıyor, sonra istediği gerçekleşmeyince bu bağırmaya dönüyor. Yeğenim de bu arada ablama aynı şekilde karşılık veriyor. Ablam ısrar edince yeğenim sanki boğan varmış gibi ağlamaya başlıyor. Tabii o sussun diye ablam sinirle geri çekiliyor. Sonuçta çoğunlukla yeğenimin dediği oluyor. Bunu okuması bile insanı sıkıyor, gerçeği kabus gibi bir şey. Yazar bu durumu aile dansı olarak isimlendirmiş. Bunun gibi ergenlik de dahil her yaştaki çocukla yaşanabilecek sorunlarla ilgili iki tarafı da yormayan çözümleri teoride bırakmayarak örneklerle açıklamış. Bu çözümleri ebeveynlerin nasıl hayata geçirmeye başlayacağına kadar öncülük etmiş.

Bizim nesli ve önceki nesilleri ebeveynler bir şey bilmeden yetiştirmiş. Bir sorun var mı? Görünürde yok. Ama eminim ki; yetiştirirken ya çoğu çocuklarını dövdü ya da ceza gibi değişik şekillerde kontrol sağlamaya çalıştı.
Aile içinde daha fazla huzurlu ve kaliteli vakit geçirmek için önerilen davranış şekliyse demokratik yaklaşım – sorumluluk getiren özgürlükler: çocuğa kendi sınırlarınız içerisinde seçenekler sunmak.

Kitabı ben sevdim. Ablam kitap okumayı pek sevmediği, sevse bile vakit bulamayacağı için onu biraz da bu öğrendiklerimle ben yönlendirmeye çalışacağım. Ebeveyn olan, olmayan, olacak herkese tavsiye ederim. Sanırım ben anne olduğumda bu kitabı el kitabım yapacağım :D

Eğer çocuklarınıza söz geçirmekte sıkıntı yaşıyorsanız tavsiye ederim..gerçekten etkileyici ve işe yarar yöntemler içeriyor.

Çocuk yetiştirenler için okunması gereken bir kitap