Dayanılmaz (Araf Serisi 34)

Aşkın Nur Karataş

Puan: 10.0/10 (1 puanlama, 1 değerlendirme, Puan dağılımı, Okuma durumları)

Orlando Hard ailesinin mirasını reddederek müzisyen olmak için Amerika'ya geldiğinde dünyaca ünlü bir rock grubu kuracağını hayal dahi etmiyordu. Grubuna liderlik ederken omuzlarına yüklenen aşırı sorumluluktan asla şikâyet etmedi.

Fakat Orlando Hard gibi yenilmez adamlarda tükenip, bitebilirdi. Özlem içlerini kavurabilir ve nefret nefessiz kalmalarına neden olabilirdi. Yaptığı hatalar, geri dönülmez sonuçları beraberinde getirmeden kendini bir şekilde kurtarması gerektiğinin farkındaydı.

Adaline, hayatını başkalarının istediği gibi yaşamaya çalışmaktan yorulmuş ve ciğerlerine kesik kesik nefesler çekmekten bıkmıştı. Hayallerindeki okulu kazandığını öğrendiğinde ailesinin karşı çıkacağını biliyordu, artık ne olursa olsun kendisi için yaşamaya kararlıydı. İçini dolduracak bir nefes çekmeyi her şeyden çok istiyordu.

Yıllar önce çocukça âşık olduğu Orlando'yu bir anda karşısında görmek, yedi büyük günahtan biri olan şehveti tanımasını sağladı. Orlando'nun gözünde görünmez olmak tüm hayallerini parçalarken, bazı planlar yaptı.

Şeytanı baştan çıkarmaya kararlı düşmüş bir melek ne kadar ileri gidebilirdi?

Değerlendirmeler

filtrele · sırala · puan dağılımı

değerlendirme

inci

10 puan

Yorum için: https://illekitap.blogspot.com/2021/03/askn-nur-karatas-dayanlmaz-araf-serisi-4.html

~~~*~~~
"Savaşmadan pes etmeyeceğim, Della. Sen içine gireceğim her savaşa değersin. Gittiğim her sefer geri geleceğim. Zamana ihtiyacın var biliyorum, o zamanı sana veriyorum. Ben tekrar peşine düşüne kadar..."
~~~*~~~

~~~*~~~
"Seni bir fanusa kapatmak istiyorum Della. Orada saklamak istiyorum. Hiçbir kirin sana ulaşmamasını istiyorum. Ve hiçbir elin sana uzanamamasını, kendiminkinin bile..."
~~~*~~~

~~~*~~~
Orlando kızın saçından kurtulan bir bukleye belli belirsiz dokundu.

Dünyayı ellerimin arasında tutuyorum. Senin gibi küçücük bir kızı neden tutamıyorum?"

Adaline söylediği şeyi anlayamamıştı adamın sıratına bakmayı sürdürdü en sonunda Orlando tekrar konuştu.

"Hayatın boyunca bencil oldum. Bu bana başarı getirdi, ün getirdi, para ve kariyer getirdi. Fakat ailemi, maneviyatımı ve değerlerimi kaybettim. Anladım ki her bencillik bana bir şeyler kazandırırken, bir şeyler de kaybettiriyordu. Bu sefer bencillik yapmaya kararlıydım ama yine kaybettim. Seni kaybettim Della..."

Genç kızın nutku tutulmuştu ağzını açıp kapatıyordu ama ses çıkaramıyordu. Orlando ne söylemeye çalışıyordu? Anladığı şeyi mi?

"Bir kez daha bencillik yapıp seni alırsam, ne kaybederim?"
~~~*~~~

~~~*~~~
"Sen benim deniz fenerimsin."

Adaline, Orlando'nun gözlerine bakarak konuştu.

"Ama sen bir gemi değilsin..."

Orlando, genç kızın gözlerinde öfkeden ve acıdan başka bir şey görüyor olmaktan mutluydu. Hafif bir alay, çokça sevgi ve biraz kırgınlık...

"Öyle mi? Hala deniz feneri miyim yoksa?"

Adaline kafasını iki yana sallarken Orlando'nun sakallarına dokunuyordu.

"Seni denize benzetiyorum. Beni sahiplenecek kadar derin, sarıp sarmalayacak kadar yumuşak, aynı zamanda boğacak kadar güçlü."

Orlando bu söylediklerine sevinse mi yoksa üzülse mi bilemiyordu. Adaline'ın parmakları çatılan kaşlarında gezinirken rahatladı ve genç kız sözlerine devam etti.

"Kendimi öylece bırakmaktan korkuyorum. Sanki sana muhtaçmışım gibi tek istediğim dalgalarına karışmak. Sonunda boğulacağımı bilsemde buna engel olamıyorum."

Orlando genç kızın dudaklarını yumuşakça öptü.

"Boğulacağın tek bir yer var Della. O da aşkım.
~~~*~~~