Dumlupınar

4 nisan 1953, saat sabaha karşı 02:15Geceydi... Soğuktu... Deniz sakin, hava rüzgârsızdı... Egede iki gündür süren Mavi Deniz tatbikatına katılan TCG Dumlupınar denizaltısı eve dönüyordu. Aynı saatlerde, İsveç şilebi Naboland İstanbuldan demir almış, eve dönüş yolculuğuna başlamıştı. Her iki gemi de Çanakkale Boğazına doğru yaklaşıyordu. Kuvvetli akıntıların, dar noktaların bulunduğu boğazı geçmek oldukça zordu. Boğazın en dar, en zorlu dönüşü olan Nara Burnuna yaklaşılıyordu.Birden Dumlupınarın gözcüsünün sesi duyuldu; karşıdan gelen bir gemi görmüştü. Aynı anda Nabolandın 17 yaşındaki gözcüsü de Dumlupınarın ışıklarının yaklaştığını haykırdı. Ama artık her şey için çok geçti...

4 nisan 1953, saat sabaha karşı 02:15Geceydi... Soğuktu... Deniz sakin, hava rüzgârsızdı... Egede iki gündür süren Mavi Deniz tatbikatına katılan TCG Dumlupınar denizaltısı eve dönüyordu. Aynı saatlerde, İsveç şilebi Naboland İstanbuldan demir almış, eve dönüş yolculuğuna başlamıştı. Her iki gemi de Çanakkale Boğazına doğru yaklaşıyordu. Kuvvetli akıntıların, dar noktaların bulunduğu boğazı geçmek oldukça zordu. Boğazın en dar, en zorlu dönüşü olan Nara Burnuna yaklaşılıyordu.Birden Dumlupınarın gözcüsünün sesi duyuldu; karşıdan gelen bir gemi görmüştü. Aynı anda Nabolandın 17 yaşındaki gözcüsü de Dumlupınarın ışıklarının yaklaştığını haykırdı. Ama artık her şey için çok geçti...