Hayata teşekkür ediyorum. Görüldü, Okundu, Duyuldu bu cümleyle başlıyor. Fransızca yazan Mağribi yazarların babası Driss Chraibi, Akdenizin öte yakasındaki bir yeniyetmenin gözüyle, kendini ön plana çıkarmadan toplumunun sesi olarak, bir dönemi (1926-1947) anlatıyor. Kendine ait olmayan bir bakış açısıyla gördüğünü, okuduğunu, duyduğunu anlatırken, babasını, gençlik arkadaşlarını, özellikle de Allah el-Fassi, Ahmed Balafrec gibi Fasın ileri gelenlerinin büyük bir duyarlılılıkla, anavatana duyduğu büyük aşkla betimlemiş. Hayata teşekkür ediyorum. Beni doruğa çıkardı. Onun haricinde geriye kalan her şey edebiyattır...(Arka Kapaktan)
Hayata teşekkür ediyorum. Görüldü, Okundu, Duyuldu bu cümleyle başlıyor. Fransızca yazan Mağribi yazarların babası Driss Chraibi, Akdenizin öte yakasındaki bir yeniyetmenin gözüyle, kendini ön plana çıkarmadan toplumunun sesi olarak, bir dönemi (1926-1947) anlatıyor. Kendine ait olmayan bir bakış açısıyla gördüğünü, okuduğunu, duyduğunu anlatırken, babasını, gençlik arkadaşlarını, özellikle de Allah el-Fassi, Ahmed Balafrec gibi Fasın ileri gelenlerinin büyük bir duyarlılılıkla, anavatana duyduğu büyük aşkla betimlemiş. Hayata teşekkür ediyorum. Beni doruğa çıkardı. Onun haricinde geriye kalan her şey edebiyattır...(Arka Kapaktan)