Gündüz Erkek Gece Kadın

Ben Bu Kitabı Bir Elbise Diker Gibi Diktim. Bu Öyle Bir Elbise ki, Rengi Güneşin Parça Parça Vurduğu Bir Gölge Misali.

Benim için insan ırkında iki çeşit insan var. Zenginler ve fakirler değil, Beyazlar ve siyahlar da değil, biz bu ayrımı yaparken yanılıyoruz. Benim iki çeşidimin biri ilgi ve sevgiyle dolup taşanlar, diğeri de sırf hayatta oldukları için ilgilenilenler. Bir kere bu
beş para etmezler den ayrıldınız mı, daha sonra istediğiniz kişi için özgür olursunuz.

* * *

Babamın şiddetini, anneme ettiği küfürleri, hayvanlarımıza attığı tekmeleri ve alet edevatını sert bir şekilde kullanışını asla unutamadım. Bu benim için bir yük. Her seferinde bir nehir kenarında durup bunlardan kurtulabilmeyi denedim ama hep
ellerimin arasında kaldılar. Yükü sırtımda hissettim, sırtımı duvara yaslayıp sürttüm, ayaklarımın altına alıp ezmeyi denedim; ama
babam beni bir gülle gibi izlemeye devam etti. Yıpranıyorum. Üstüme dikenden bir yelek geçirip, yavaşça, gelinciklerle bürünmüş
çiftlik evine giden yola giriyorum. Bu çiftlik yalnızca domuz ve mısır üretmedi, aynı zamanda şehre, gündüzleri erkek ve geceleri kadın olan bir kişilik de gönderdi.

Çok büyük bir cesaretle yazılmış bu kitap, içinde sevginin yer almadığı, zor bir çocukluk hayatı geçirmiş olan bir adamın öyküsünü
anlatıyor. Kaba kelimelerin, hayal edilemeyecek derecede güzel aktarımı söz konusu bu kitapta. Yazar gerçek yaşanmışlıkları,
zorlukları, zalimlikleri anlatırken asla geri adım atmamış. Bunu yaparken de şairlik yeteneğini, içine biraz da gizem katarak, en
iyi haliyle kullanmış. - Gilles Chenaille, Marie-Claire dergisi, nisan 2012

Tabiri caizse; İşte! Yazar çıplak! Kitap, ilgi çekmek için yazılmamış. İçerisinde şaşılacak derecede itirafları barındırıyor. Aslında
burada anlatılan hayat sizin içinizden birininki gibi. - Grégoire eménager, Le Nouvel Observateur dergisi, 14/06/2012 , Otobiyografik hikâye olan bu kitap inanılmaz bir şekilde özgürce yazılmış. Komik, vahşi, kurnazca bir müstehcenliğe sahip, kimi
zaman da dokunaklı. Şefkat ve zalimlik hisleri arasında kişileri teker teker inceliyor. - Jean-Marie Gavalda, Midi-Libre gazetesi,

Ben Bu Kitabı Bir Elbise Diker Gibi Diktim. Bu Öyle Bir Elbise ki, Rengi Güneşin Parça Parça Vurduğu Bir Gölge Misali.

Benim için insan ırkında iki çeşit insan var. Zenginler ve fakirler değil, Beyazlar ve siyahlar da değil, biz bu ayrımı yaparken yanılıyoruz. Benim iki çeşidimin biri ilgi ve sevgiyle dolup taşanlar, diğeri de sırf hayatta oldukları için ilgilenilenler. Bir kere bu
beş para etmezler den ayrıldınız mı, daha sonra istediğiniz kişi için özgür olursunuz.

* * *

Babamın şiddetini, anneme ettiği küfürleri, hayvanlarımıza attığı tekmeleri ve alet edevatını sert bir şekilde kullanışını asla unutamadım. Bu benim için bir yük. Her seferinde bir nehir kenarında durup bunlardan kurtulabilmeyi denedim ama hep
ellerimin arasında kaldılar. Yükü sırtımda hissettim, sırtımı duvara yaslayıp sürttüm, ayaklarımın altına alıp ezmeyi denedim; ama
babam beni bir gülle gibi izlemeye devam etti. Yıpranıyorum. Üstüme dikenden bir yelek geçirip, yavaşça, gelinciklerle bürünmüş
çiftlik evine giden yola giriyorum. Bu çiftlik yalnızca domuz ve mısır üretmedi, aynı zamanda şehre, gündüzleri erkek ve geceleri kadın olan bir kişilik de gönderdi.

Çok büyük bir cesaretle yazılmış bu kitap, içinde sevginin yer almadığı, zor bir çocukluk hayatı geçirmiş olan bir adamın öyküsünü
anlatıyor. Kaba kelimelerin, hayal edilemeyecek derecede güzel aktarımı söz konusu bu kitapta. Yazar gerçek yaşanmışlıkları,
zorlukları, zalimlikleri anlatırken asla geri adım atmamış. Bunu yapark... tümünü göster