Haçlı Devletleri ve Komşuları

11. yüzyılın başında, kuzeyin büyük gücü Bizans güneyin büyük gücü Fatımi halifeleriyle karşı karşıya gelmişti. Bu iki büyük gücün arasında, paylaşılamayan Suriye-Filistin diyarı vardı. Yahudiler ve Hıristiyanlar kadar Müslümanlar için de büyük önem taşıyan Kudüs, Müslüman hanedanların idaresine geçmişti. İmparator Aleksios I. Komninos, Bizansın Anadoludaki tehlikeli durumunu göz önüne alarak, Roma ve Yunan Hıristiyanlığı arasında 1054den beri süren Kiliselerin bölünmesi sorununa rağmen Papa II. Urbanusa başvurmaya karar verdi. 18 Kasım 1095te Papa II. Urbanus, Clermontta bir konsil topladı ve gösterişli bir konuşmayla Haçlı Seferini ilan etti. Clermont Konsilinin kararına göre, Tanrı beldesini kurtarmak için Kudüse gidecek olanların daha önce kilise tarafından verilmiş dünyevi cezaları affedilecekti. Haçlı Seferleri Tarihi böylece başlamış oldu. 1096da Fransadan ve Norman Kuzey İtalyasından gelen örgütlenmiş şövalye orduları Konstantinopoliste buluştular. Mart 1098de Edessayı (Urfa), Haziran 1098de de Antakyayı ele geçirdiler. 1099da Kudüs düştü. 10 yıl sonra Trablusşamın da ele geçirilmesiyle dört Haçlı devleti kuruldu: Urfa Kontluğu, Antakya Prensliği, Trablusşam Kontluğu ve Kudüs Krallığı. Haçlı devletleri yerel siyasete katılarak gerek Müslüman komşuları, gerekse de çoğu zaman daha büyük düşmanları olan Hıristiyan Ortodoks Bizans İmparatorluğu ile şiddetli ve zorlu ilişkilere girdiler. Müslüman komşularının aralarındaki ayrılıkları kendi çıkarları için kullanmaya çalıştılar. Müslüman komşuları da Haçlılara karşı birleşmek yerine çoğu kez onların yardımıyla kendi Müslüman komşularını alt etmeye çalıştılar... Profesör P. M. Holt, Yakındoğu ve Ortadoğu Tarihi uzmanı. Londra Üniversitesinin Doğu ve Afrika Araştırmaları Okulunda dersler verdi. Yayınları arasında The Age of Crusades (Haçlı Seferleri Çağı) ile The Memoirs of a Syrian Prince (Bir Suriyeli Prensin Hatıraları) bulunuyor.

11. yüzyılın başında, kuzeyin büyük gücü Bizans güneyin büyük gücü Fatımi halifeleriyle karşı karşıya gelmişti. Bu iki büyük gücün arasında, paylaşılamayan Suriye-Filistin diyarı vardı. Yahudiler ve Hıristiyanlar kadar Müslümanlar için de büyük önem taşıyan Kudüs, Müslüman hanedanların idaresine geçmişti. İmparator Aleksios I. Komninos, Bizansın Anadoludaki tehlikeli durumunu göz önüne alarak, Roma ve Yunan Hıristiyanlığı arasında 1054den beri süren Kiliselerin bölünmesi sorununa rağmen Papa II. Urbanusa başvurmaya karar verdi. 18 Kasım 1095te Papa II. Urbanus, Clermontta bir konsil topladı ve gösterişli bir konuşmayla Haçlı Seferini ilan etti. Clermont Konsilinin kararına göre, Tanrı beldesini kurtarmak için Kudüse gidecek olanların daha önce kilise tarafından verilmiş dünyevi cezaları affedilecekti. Haçlı Seferleri Tarihi böylece başlamış oldu. 1096da Fransadan ve Norman Kuzey İtalyasından gelen örgütlenmiş şövalye orduları Konstantinopoliste buluştular. Mart 1098de Edessayı (Urfa), Haziran 1098de de Antakyayı ele geçirdiler. 1099da Kudüs düştü. 10 yıl sonra Trablusşamın da ele geçirilmesiyle dört Haçlı devleti kuruldu: Urfa Kontluğu, Antakya Prensliği, Trablusşam Kontluğu ve Kudüs Krallığı. Haçlı devletleri yerel siyasete katılarak gerek Müslüman komşuları, gerekse de çoğu zaman daha büyük düşmanları olan Hıristiyan Ortodoks Bizans İmparatorluğu ile şiddetli ve zorlu ilişkilere girdiler. Müslüman komşularının aralarındaki ayrılıkları kendi çıkarları için kullanmaya çalıştı... tümünü göster