Akıl hastanesinde kalan o sarışın, zayıf kız akordeonunu çalarken hep aşkını düşünüyormuş meğer.Çaldığı bütün parçaları onun hayaline adıyormuş. Gözlerinden anlamıştım zaten. Başka türlüsü mümkün değil.İnsanın ancak aşkı için şarkı söylerken gözleri bu kadar parlar.Hele bu kadar solgun bir yüzle şarkı söylerken birden değişiveriyorsa...Bir enstrüman çalmayı sırf bunun için isterdim. Biliyor musun sonbahar gelince İstanbul susuyor bazen.Bu şehir sustuğunda en çok martılar hüzünlenir.Ben bir şarkıyı arıyorum.Ben bir şarkıyı arıyorum.Ben bir şarkıyı arıyorum.Ben seni arıyorum.
Akıl hastanesinde kalan o sarışın, zayıf kız akordeonunu çalarken hep aşkını düşünüyormuş meğer.Çaldığı bütün parçaları onun hayaline adıyormuş. Gözlerinden anlamıştım zaten. Başka türlüsü mümkün değil.İnsanın ancak aşkı için şarkı söylerken gözleri bu kadar parlar.Hele bu kadar solgun bir yüzle şarkı söylerken birden değişiveriyorsa...Bir enstrüman çalmayı sırf bunun için isterdim. Biliyor musun sonbahar gelince İstanbul susuyor bazen.Bu şehir sustuğunda en çok martılar hüzünlenir.Ben bir şarkıyı arıyorum.Ben bir şarkıyı arıyorum.Ben bir şarkıyı arıyorum.Ben seni arıyorum.
1 saatte bitirdim..beni içine aldı sanki roman.
Tarık Tufan okurken sıkılmıyorum. O ne yazarsa yazsın hep kendimden birşeyler buluyorum. Anlattıkları yabancı gelmiyor. En sevdiğim yazarlardan...
Anlatım dili güzeldi. Konuyu çok beğenmedim.
Keşke hiç bitmeseydi dediğim ve bir solukta okuduğum kitaplardan...kitabın sonunda adeta sarsıldım. üslup o kadar naifti ki...Bence Tarık Tufan daha uzun romanlar yazmaya başlamalı adeta ağzımıza bir parça bal sürüp kaçıyor.
Bu kitabi okumaya bir beklenti icerisinde başladım.
Aradığım hüzündü.Tahminim Tarık Tufan ın beni şaşırtmayacağıydı.
Ama şaşırdım...Bu şaşkınlık aradığını bulamamış olmaktan kaynaklanmıyor.Yalnızca olayların ilerlerkenki duygusallığını tam anlamıyla kavrayamamış olmaktan.
Bu yüzden biraz daha dikkatli,kendini vererek okunmalı.
Tavsiye eden arkadaşıma teşekkür ediyorum , yine güzel bir.kitabı okumamı sağladı :)
Okurken aklım karıştı biraz, okuduğum esnada çevrenin de etkisi olabilir velhasıl ama benim için çok iç acıcı olduğunu söyleyemeyeceğim.
Gerçekten mükemmel tespitler ve cümleler vardı..Kitabın hemen ilk sayfalarından bir cümle:
"...bize olanaksız gibi gelen onlarca şey başkalarının günlük hayatının bir parçası değil mi?.."
İyi okumalar..:)
128 sayfa