İstanbul Ermeni Okulları

Yurdumuz Türkiyede son yıllarda azınlık okullarıyla ilgili olarak bazı araştırmalar yapılmasına rağmen, bu kurumların Türk eğitim sistemindeki yerini, etkilerini konu alan kapsamlı çalışmalara pek rastlanmamıştır. Ermeni Okullarını, bilhassa Cumhuriyet dönemindeki çizgilerini işleyen ve buna ek olarak söz konusu okulların talimâtname ve ders öğretim programlarını ele alarak değerlendiren araştırmalara daha çok gereksinim olduğu düşünülmektedir.Araştırmaya konu olan İstanbul Ermeni Okullarını içine alan bu çalışmaya 1995 yılında başlanmıştı. Daha sonraki yıllarda da hiç ara vermeden bilgi ve belge toplamaya devam edilmiş ve böylece yeni kaynak ve bilgilerle zenginleştirilmiştir. Genel olarak kendine özgü yönleri bulunan söz konusu çalışmanın Türk eğitim görüş ve düşüncesine katkıları olacağı kanaatindeyiz.Konu ile ilgili birinci elden kaynaklara ulaşılmaya çaba harcanmış, değerlendirme ve yorumlarda tarafsızlığa özen gösterilmiştir.Bu araştırma, İstanbuldaki Ermeni Okulları ile ilgili birçok konuyu gözler önüne sermektedir. Osmanlı Devleti döneminde başlayan ve Cumhuriyet dönemine uzanan çizgide söz konusu okulların etkinlikleri, kuruluş amaçları, yönetim yapıları, öğretim kadrosu ve ders öğretim programları ele alınarak günümüzdeki durumları ortaya çıkarılmaya çalışılmaktadır. Araştırma özetle eğitim öğretim politikamızın daha iyi belirlenmesinde katkıda bulunabilir. Tüm çabalarımıza rağmen araştırmamızın kusursuz olduğu söylenemez.Bu araştırmada yardımlarını gördüğüm Ankara Cumhuriyet Arşivi eski genel müdürü İsa Özkula, memur Hilmi Bey, Kadir Aytar, Mustafa Tatlısu, Atilla Bey ile sözleşmeli personel Tahir Sezene; MEB TTK eski başkanı Ramazan Çetindağlı, Bşk. Yrd. Veli Kılıça, arşiv şefi Osman Yoldaş ve Yılmaz Özmen ve Cehdi Dilere ve yardımlarını esirgemeyen MEB ÖÖK eski genel müdürü Hüseyin Kaburoğluna, daire bşk. Mustafa Çandıra, İstanbul Başbakanlık Osmanlı arşivi memuru Ömer ve Fuat Recepe, beni bu araştırmaya özendiren rahmetli hocam Prof. Dr. Nejat Göyünçe, konu ile ilgili düşüncelerinden her zaman yararlandığım Ankara Üniversitesi Öğretim Üyesi değerli hocam Prof. Dr. Yahya Akyüze, kaynak toplama ve arşiv belgelerini elde etmede ve yetkililerle yapılan görüşmelerde bana her zaman destek olan doçentlik sınavımın jüri üyelerinden Afyon Kocatepe Üniversitesi öğretim üyelerinden Prof. Dr. Nmustafa Ergüne, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Rektör Yardımcısı değerli hocam Prof. Dr. Ali Gülere teşekkür borçluyum.Ayrıca, araştırmanın yazıya geçirilmesinde yardımlarını gördüğüm eşim Perihan, oğullarım Kağan ve Orhun Büyükkarcıya gönül borcumu ifade etmek isterim. Kitabın dizgi, dizayn ve baskısında gerekli çabayı gösteren herkese teşekkür ederim.Çalışmanın, başta öğrencilere olmak üzere, okuyuculara yararlı olmasını diler, onlardan gelecek eleştirilerin memnunlukla karşılanacağını özellikle belirtmek isterim.

Yurdumuz Türkiyede son yıllarda azınlık okullarıyla ilgili olarak bazı araştırmalar yapılmasına rağmen, bu kurumların Türk eğitim sistemindeki yerini, etkilerini konu alan kapsamlı çalışmalara pek rastlanmamıştır. Ermeni Okullarını, bilhassa Cumhuriyet dönemindeki çizgilerini işleyen ve buna ek olarak söz konusu okulların talimâtname ve ders öğretim programlarını ele alarak değerlendiren araştırmalara daha çok gereksinim olduğu düşünülmektedir.Araştırmaya konu olan İstanbul Ermeni Okullarını içine alan bu çalışmaya 1995 yılında başlanmıştı. Daha sonraki yıllarda da hiç ara vermeden bilgi ve belge toplamaya devam edilmiş ve böylece yeni kaynak ve bilgilerle zenginleştirilmiştir. Genel olarak kendine özgü yönleri bulunan söz konusu çalışmanın Türk eğitim görüş ve düşüncesine katkıları olacağı kanaatindeyiz.Konu ile ilgili birinci elden kaynaklara ulaşılmaya çaba harcanmış, değerlendirme ve yorumlarda tarafsızlığa özen gösterilmiştir.Bu araştırma, İstanbuldaki Ermeni Okulları ile ilgili birçok konuyu gözler önüne sermektedir. Osmanlı Devleti döneminde başlayan ve Cumhuriyet dönemine uzanan çizgide söz konusu okulların etkinlikleri, kuruluş amaçları, yönetim yapıları, öğretim kadrosu ve ders öğretim programları ele alınarak günümüzdeki durumları ortaya çıkarılmaya çalışılmaktadır. Araştırma özetle eğitim öğretim politikamızın daha iyi belirlenmesinde katkıda bulunabilir. Tüm çabalarımıza rağmen araştırmamızın kusursuz olduğu söylenemez.Bu araştırmada yardımlarını gördüğüm Ankara ... tümünü göster