Kabuğunu Kıran İnci

Kitabın her sayfasını her satırını okurken içim parçalandı,yüreğim sıkıştı. Afganistan da yaşayan insan yerine koyulmayan kadınların durumu içler acısı.Tarif edemiyorum. Kitapta yazanların gerçek olduğunu bilmek insanı daha da hüzünlendiriyor. Allah'ım bu kadar da olamaz. Allah biz kadınlar için böyle yaşam istemiş olamaz dedim içimden.İslam dinini sadece kendi işlerine geldiği gibi kabul edip yaşayan Afgan erkekleri için 4.eş almak, çocuk yaşta gelin almak ve vermek, kadını hor görüp dövüp işkence yapmak ailesi ile görüştürmemek doğal bir hak. Kısacası kadınsan bir hiçsin. Kitabı okumanızı tavsiye ederim. Okurken halinize binlerce kez şükür edip Mustafa Kemal Atatürk'ün değerini çok daha iyi anlayacaksınız.

BAYILDIM!!! Kitap ilk sayfadan itibaren okuyucuyu içine alıyor ve okudukça halinize şükrediyorsunuz.Afgan'da kadın olmak adeta bir eşyadan farksız. Hiçbir değeriniz yok, söz sahibi değilsiniz, sokağa tek başına çıkamıyorsunuz ,kız çocuklarına okul yasak ,kısaca özgür değilsiniz. Bu kitapta yazılanların gerçek olduğunu bilmek çok üzücü. İnsanın yüreğine dokunan hüzünlü bir hikaye. Bin Muhteşem Güneş kitabını sevdiyseniz eminim bu kitabı daha çok seveceksiniz. Mutlaka okuyun. .

''Kadına değer vermeyen bir ulus bağımsız olamaz'' Afgan kadınının yaşadığı zulmü okudukça, büyük önder Atatürk'ün eşsiz dehasına bir kez daha hayran oldum ve O olmasaydı bizim kaderimizde benzer olurdu diye düşünmekten kendimi alamadım. Bağnazlık, cehalet, sefalet. Kadına yapılan insanlık dışı muameleler. Yeri geldi üzüldüm, yeri geldi çok sinirlendim. Genç kızlarımız okuyup ders almalı ve Atamızın yüceliğine bir kez daha minnet duymalı.

https://illekitap.blogspot.com/2019/10/nadia-hashimi-kabugunu-kran-inci.html

Ayın muhteşem bir kitapla kapattım. Kabuğunu Kıran İnci, ilk çıktığında aldığım ve bu zamana kadar ertelediğim bir kitaptı. Nedense salya sümük ağlamama neden olacak bir kitapmış gibi hissediyordum ama yanılmışım. Bir kadının yaşadığı bütün acılara rağmen ayakta duruşunu ve umudunu anlatan bir kitaptı bence.

Bu tür kitapları sevmemin en büyük sebebi de kurgusunda barındırdığı olayların aslında yaşanıyor ya da yaşanmış olması. Hayatımızın, yaşadığımız dünyanın ya da kendi kararlarımızı kendimizin alabiliyor olmamızın aslında nasıl da büyük bir zenginlik olduğunu bize gösteren kitaplardan biri.

Kabuğunu Kıran İnci, Rahima ve Shekiba adındaki iki küçük kızın, kadınlığa, hayatın zor şartlarına, erkeklerin kölesi olmaya giden hayatlarında nasıl da savaşıp hayatta kaldıklarını ve umutlarını kaybetmeyip savaşmalarını anlatıyor. Yaşanan acılara rağmen nasıl da güçlü ayakta durabildiklerini, yedikleri dayaklara, dışlanmışlıklara rağmen... dışarıda oyun oynaması gereken yaşta, okula gitmesi gereken yaşta kendinden onlarca yaş büyük bir adama eş olarak verilmesine rağmen ayakta kalabilmelerini ve umut edebilmelerinin hikayesi...

Arkadya'nın ölsem de unutmam dediğim, asla vazgeçmem dediğim kitaplarından biri oldu bu kitap benim için. Hani derler ya bazı kitaplar insanın yüreğinde, zihninde ve ruhunda iz bırakır. Öyle bir kitap!

Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse, iki kadından biri olan Rahima henüz on üç yaşında başlık parası ile olgun bir adamla, bir savaş ağasıyla dördüncü eş olarak evlenmesini, o evde yaşadıklarını, hamile kalmasını, bebeğini kaybetmesini, acılarını, dayaklarını, dışlanmasını, hor görülmesini, hırpalanmasını, üzüntülerini ve her şeye rağmen umudunu anlatıyor. Yaşadıklarına rağmen umudunu kaybetmeyip yaşadığı düzene baş kaldırıp kaçıp hayatına yeni bir yön vermesini de anlatıyor. Diğer bir kadın ise, aslında Rahima'nın teyzesinin anlattığı büyük büyük ninesi Shekiba'nın hikayesi. O da yüzü yandığı için amcaları ve babaannesi tarafından dışlanırken ailesini kaybedip yalnız kalmasını, başkalarına satılmasını, sonrasında saraya gelişini ve evlendirilmesini, eş olmasını, anne olmasını anlatıyor. Her iki kadının da aslında benzer acıları varken aynı zamanda farklı acıları ve umutları da vardı. Shekiba'nın hayatı, Rahima için umut olup, güç verirken Shekiba da kendi hayatı için değil ama ondan sonrakiler için hep bir umut taşıyordu içinde.

Böyle kitaplar birkaç satır ya da sayfayla anlatılamıyor çünkü kelimelere dökmek sanki kitabı çok sıradanlaştıracakmış gibi hissettiriyor. O yüzden bence okunması gereken kitaplarda ve yüreğindeki umudu kaybetmişlere umut olabilecek kitaplardan biri!

Bu tür kitapları okumak herkesin tarzı değildir, çünkü içerisinde yaşanmışlıklar barındırır. Her ne kadar kurgu olsa da bir zamanlar ya da şuan da bir yerlerde yaşananları içerisinde barındırıyor. Bu yüzden okuyabilecek herkes okumalı.