Bu kitap tamamen efendilik üzerine bir düşünceye adanmıştır; bu demektir ki mantıkçı bir Neitzscheyi göz önünde bulundurur; ¬-Ya da dahası, onun söylediği gibi: bir din kururcusunu düşünür. Neitzsche, her realizmin moral bir temeli olduğunu gösterir. Sokrates, ironi yoluyla realizmden koruru kendini; Neitzsche, Kahraman Sokretes, bir peygamberdir o. Gelecek, önceden zamansal anlama sahip değildir; gelecek yeraltında ve gizli, karanlık bir düşüncedir. Ne oldu şimdi? Neitzsche hem Sokratesin rakibidir, dengidir, hem de Sokratesçiliğin geçersizliğini ilan etme ustalığını kazanır. Sokratesçilik başından beri felsefi söyleme egemen olan kurumsal eğilim gösterir ve onu bilim yönüne çeker. Neitzsche ise filozoflar ve din kurucuları arasındaki yakınlık üzerinde durur... Zerdüştün dünyası, peygamberlikle belirlenmiş dünya (hem bağışlayıcı, hem yıkıcı) aslında içinde iletişimin olmadığı, iletişimin öylesine merhamet dolu olduğu bir dünyadır. Son çözümlemede, ironi Sokretese bu dünyadan geriye kalmak ve ancak yarı mistik olmak, olanağını veriyordu. Neitzsche, Sokretesin durumundan etkilenmiştir, onun konumu yerini onunla paylaşma olanağını artık vermez ona. İşte filozof kardeşlerim, ulaşmamız gereken nokta tam burası: daha mistik, Sokratesten iki kez daha mistik olmak gereken yer burası! Bunu yapabilen, yapması gereken, beni anlayacak
Bu kitap tamamen efendilik üzerine bir düşünceye adanmıştır; bu demektir ki mantıkçı bir Neitzscheyi göz önünde bulundurur; ¬-Ya da dahası, onun söylediği gibi: bir din kururcusunu düşünür. Neitzsche, her realizmin moral bir temeli olduğunu gösterir. Sokrates, ironi yoluyla realizmden koruru kendini; Neitzsche, Kahraman Sokretes, bir peygamberdir o. Gelecek, önceden zamansal anlama sahip değildir; gelecek yeraltında ve gizli, karanlık bir düşüncedir. Ne oldu şimdi? Neitzsche hem Sokratesin rakibidir, dengidir, hem de Sokratesçiliğin geçersizliğini ilan etme ustalığını kazanır. Sokratesçilik başından beri felsefi söyleme egemen olan kurumsal eğilim gösterir ve onu bilim yönüne çeker. Neitzsche ise filozoflar ve din kurucuları arasındaki yakınlık üzerinde durur... Zerdüştün dünyası, peygamberlikle belirlenmiş dünya (hem bağışlayıcı, hem yıkıcı) aslında içinde iletişimin olmadığı, iletişimin öylesine merhamet dolu olduğu bir dünyadır. Son çözümlemede, ironi Sokretese bu dünyadan geriye kalmak ve ancak yarı mistik olmak, olanağını veriyordu. Neitzsche, Sokretesin durumundan etkilenmiştir, onun konumu yerini onunla paylaşma olanağını artık vermez ona. İşte filozof kardeşlerim, ulaşmamız gereken nokta tam burası: daha mistik, Sokratesten iki kez daha mistik olmak gereken yer burası! Bunu yapabilen, yapması gereken, beni anlayacak