Komutanların Yazgısı

SAVAŞIN KÖR KARANLIĞINDA ŞAFAĞI BEKLERKEN...Bütün savaşlar acıdır, yıkıcıdır. Bütün savaşlar onulmaz izler bırakır ama resmi tarih kitapları acıya fazlaca prim vermez. Basit bir bilânço hesabıyla yaklaşılır: kayıp ve yaralı sayısı, taarruzların sonuçları, askeri başarılar/başarısızlıklar ölçülüp biçilir ve kâr/zarar hanesine yazılır.Cephedekiler için, cephe gerisindekiler için, yüreğinin bir parçası savaşanlarla birlikte atanlar için ayrıca bir kalem yoktur. Onlar topyekûn ya vatanını savunanlar, ya vatanı işgal etmeye kalkışan düşmanlar ya da savaşanların yakınları olarak anılırlar, o kadar. Küçük hayatların savaşta yaşadıkları büyük acılara tarih kitaplarında yer yoktur. Kendi kişisel tarihlerini kendi kendilerine yaşarlar; acılarını içlerine gömerler. Aynen Çanakkale Savaşında olduğu gibi...Gülnihal, annesinin ölümünün ardından babası tarafından, tıp eğitimi alması için daha çocuk sayılabilecek bir yaşta İngiltereye gönderilir. On bir senenin sonunda babasının ölüm haberini alınca, evine, Geliboluya dönmeye karar verir. Uzun gemi yolculuğunda İngiliz bir teğmenle tanışıp arkadaşlık kurar. Sonunda evine döner. Artık hayatında yalnızca ağabeyi Binbaşı Tevfik vardır, bir de Fatma Hatun Konağındaki dostları. Ancak bundan böyle Geliboluda her şey farklı olacaktır. Savaş kapıdadır. İngilizler ve Avustralya ile Yeni Zelanda birliklerinden oluşan Anzaklar, Çanakkale Boğazını geçerek İstanbulu ele geçirip son Haçlı Seferini tamamlamak niyetindedirler.İşte İskenderiyeden Limniye, oradan da Geliboluya uzanan bu yolculukla birlikte Gülnihalin, ağabeyi Tevfik Çelebinin, Teğmen Murrayin ve Peter Gordonun yazgıları ister istemez kesişir ve onları savaşın karanlığına doğru sürükler. 1915 yılı, Gelibolu Yarımadasında şafağın sökmeyeceği bir gece olarak yaşanır.

SAVAŞIN KÖR KARANLIĞINDA ŞAFAĞI BEKLERKEN...Bütün savaşlar acıdır, yıkıcıdır. Bütün savaşlar onulmaz izler bırakır ama resmi tarih kitapları acıya fazlaca prim vermez. Basit bir bilânço hesabıyla yaklaşılır: kayıp ve yaralı sayısı, taarruzların sonuçları, askeri başarılar/başarısızlıklar ölçülüp biçilir ve kâr/zarar hanesine yazılır.Cephedekiler için, cephe gerisindekiler için, yüreğinin bir parçası savaşanlarla birlikte atanlar için ayrıca bir kalem yoktur. Onlar topyekûn ya vatanını savunanlar, ya vatanı işgal etmeye kalkışan düşmanlar ya da savaşanların yakınları olarak anılırlar, o kadar. Küçük hayatların savaşta yaşadıkları büyük acılara tarih kitaplarında yer yoktur. Kendi kişisel tarihlerini kendi kendilerine yaşarlar; acılarını içlerine gömerler. Aynen Çanakkale Savaşında olduğu gibi...Gülnihal, annesinin ölümünün ardından babası tarafından, tıp eğitimi alması için daha çocuk sayılabilecek bir yaşta İngiltereye gönderilir. On bir senenin sonunda babasının ölüm haberini alınca, evine, Geliboluya dönmeye karar verir. Uzun gemi yolculuğunda İngiliz bir teğmenle tanışıp arkadaşlık kurar. Sonunda evine döner. Artık hayatında yalnızca ağabeyi Binbaşı Tevfik vardır, bir de Fatma Hatun Konağındaki dostları. Ancak bundan böyle Geliboluda her şey farklı olacaktır. Savaş kapıdadır. İngilizler ve Avustralya ile Yeni Zelanda birliklerinden oluşan Anzaklar, Çanakkale Boğazını geçerek İstanbulu ele geçirip son Haçlı Seferini tamamlamak niyetindedirler.İşte İskenderiyeden Limniye, or... tümünü göster