Anadolulular soğuğa, mahrumiyete, en kötü acılara kahramanca bir tevekkülle tahammül ediyorlar. Biri, bir kolunu ve iki bacağını yitirmişti. Bedeni zavallı bir kütük, içler acısı bir paçavradan farksızdı. Sadece şöyle diyordu:
Vatanımın bacaklarıma ve kollarıma ihtiyacı vardı, ben de verdim.
Dün, Alfred de Vignynin Servitude et Grandeur militaires adlı eserinin en asil sayfalarını okurken, şu satırları not ettim:
Anadolulular soğuğa, mahrumiyete, en kötü acılara kahramanca bir tevekkülle tahammül ediyorlar. Biri, bir kolunu ve iki bacağını yitirmişti. Bedeni zavallı bir kütük, içler acısı bir paçavradan farksızdı. Sadece şöyle diyordu:
Vatanımın bacaklarıma ve kollarıma ihtiyacı vardı, ben de verdim.
Dün, Alfred de Vignynin Servitude et Grandeur militaires adlı eserinin en asil sayfalarını okurken, şu satırları not ettim: