Schrader farklı kültürel arka planları olan yönetmenlerin belirli filmlerdeki yaklaşımlarıyla kutsal olanı ifade etmek için ortak bir üslup yaratmış olduklarına inanır. Bu ortaklık her bir yönetmenin bireysel konu seçimi ve felsefi tavırlarıyla ortaya konur ve ancak ayrıntılı bir eleştiriyle anlaşılabilir.Library JournalMishima, Amerikan Gigolo, Hard Core, Blue Collar, Cat Peopleın başarılı yönetmeni ve Taxi Driver filminin senaryo yazarı olan Paul Schrader, burada üç büyük yönetmenin -Yasajiro Ozu, Robert Bresson, Carl Dreyer- film üslubunu incelemekte ve farklı kültürlerden gelen bu sanatçıların ortak dramatik bir dil oluşturduklarını varsaymaktadır. Sinemaya hakim olan psikolojik gerçekçilik üslubundan farklı olarak aşkın üslup, sert kamera hareketleriyle, öz bilinçten yoksun oyunculuk tarzıyla ve editoryal yorumu önleyen kurgusuyla, spiritüel bir durumu anlatır. Bu anahtar çalışma, önemli bir yönetmen ve yazar olan Schraderin film analizine özgün bir katkısıdır.
Schrader farklı kültürel arka planları olan yönetmenlerin belirli filmlerdeki yaklaşımlarıyla kutsal olanı ifade etmek için ortak bir üslup yaratmış olduklarına inanır. Bu ortaklık her bir yönetmenin bireysel konu seçimi ve felsefi tavırlarıyla ortaya konur ve ancak ayrıntılı bir eleştiriyle anlaşılabilir.Library JournalMishima, Amerikan Gigolo, Hard Core, Blue Collar, Cat Peopleın başarılı yönetmeni ve Taxi Driver filminin senaryo yazarı olan Paul Schrader, burada üç büyük yönetmenin -Yasajiro Ozu, Robert Bresson, Carl Dreyer- film üslubunu incelemekte ve farklı kültürlerden gelen bu sanatçıların ortak dramatik bir dil oluşturduklarını varsaymaktadır. Sinemaya hakim olan psikolojik gerçekçilik üslubundan farklı olarak aşkın üslup, sert kamera hareketleriyle, öz bilinçten yoksun oyunculuk tarzıyla ve editoryal yorumu önleyen kurgusuyla, spiritüel bir durumu anlatır. Bu anahtar çalışma, önemli bir yönetmen ve yazar olan Schraderin film analizine özgün bir katkısıdır.