Ödünç Yaşamlar

Ali Poyrazoğlu, sahnenin tozunu ilk kez yuttuğunda 17 yaşındaydı. O gün bu gündür inmedi sahneden. Oyunculuk dışında yazarlık, yönetmenlik çevirmenlik gibi uğraşları dağarcığında barındıran, tiyatro dünyamızın en kıdemlilerinden, en renkli kişiliklerinden biri olan, seyircisiyle müthiş bir diyalog kurabilen bu yetenekli sanatçının ilgi alanı tiyatroyla da sınırlı kalmıyor. Yazıları yoluyla güncel konular üzerine düşüncelerini, eleştirilerini, birkimini okurlarla paylaşıyor. Türkiyenin bugünkü durumuna kuşbakışı bir vizyon açıyor. İronik, kışkırtıcı,tatlı anlatımıyla, toplumsal gelişmeleri ya da eleştirmeye gerek gördüğü olayları inceden inceye sürdürdüğü, ama dokunduğu yeri yakan bir alaycılıkla kaleme alıyor. Ali Poyrazoğlu, bir konuşma ustası; anlatanla dinleyeni, oyuncuyla seyirciyi, uyuşmazmış gibi görünen şeyleri bir araya getirebilen kullanabilen bir usta. Ödünç Yaşamlarda yer alan, tatlı bir sohbet havasındaki metinler, en önemli konularda, şaşırtmacalarla bezediği, gülmecenin sınırlarında gezinen yazılar. Ciddi-gülmece yazılar diye niteleyebileceğimiz bu metinleri okurken, Güleriz ağlanacak halimize deyişinin haklı olduğunu düşünmemek mümkün mü?

Ali Poyrazoğlu, sahnenin tozunu ilk kez yuttuğunda 17 yaşındaydı. O gün bu gündür inmedi sahneden. Oyunculuk dışında yazarlık, yönetmenlik çevirmenlik gibi uğraşları dağarcığında barındıran, tiyatro dünyamızın en kıdemlilerinden, en renkli kişiliklerinden biri olan, seyircisiyle müthiş bir diyalog kurabilen bu yetenekli sanatçının ilgi alanı tiyatroyla da sınırlı kalmıyor. Yazıları yoluyla güncel konular üzerine düşüncelerini, eleştirilerini, birkimini okurlarla paylaşıyor. Türkiyenin bugünkü durumuna kuşbakışı bir vizyon açıyor. İronik, kışkırtıcı,tatlı anlatımıyla, toplumsal gelişmeleri ya da eleştirmeye gerek gördüğü olayları inceden inceye sürdürdüğü, ama dokunduğu yeri yakan bir alaycılıkla kaleme alıyor. Ali Poyrazoğlu, bir konuşma ustası; anlatanla dinleyeni, oyuncuyla seyirciyi, uyuşmazmış gibi görünen şeyleri bir araya getirebilen kullanabilen bir usta. Ödünç Yaşamlarda yer alan, tatlı bir sohbet havasındaki metinler, en önemli konularda, şaşırtmacalarla bezediği, gülmecenin sınırlarında gezinen yazılar. Ciddi-gülmece yazılar diye niteleyebileceğimiz bu metinleri okurken, Güleriz ağlanacak halimize deyişinin haklı olduğunu düşünmemek mümkün mü?