Postkapitalist Paradigmalar

Ne teknolojik gelişmeler, ne mesleki yapıdaki akmışım, ne emek gücünün entelektüelleşme süreci, ne yeni üretim organizasyon formları ve ne de postkapitalist paradigmanın diğer önermeleri; bunların hiçbirisi kapitalizmin özünde herhangi bir değişimin gerçekleştiğini göstermemektedir.Kapitalizmin özü üretim araçlarının özel mülkiyeti ve artı değer sömürüşüdür Bugün ne üretim araçlarının özel olarak mülk edinilme durumunda, ne bu ölçütle ortaya çıkan nesnel sınıf konumlarında gerçek bir değişiklik söz konusudur.Bütün bunlar değişen hiçbir şeyin olmadığının savunulduğu şeklinde algılanmamalıdır Ortada elbette ki önemli değişimler vardır. Ancak bunlar öze değil, içeriğe ilişkindir ve bu nedenle de değişim yerine dönüşüm kavramı ile karşılanmaları daha uygun olacaktır.İçerikteki dönüşüm emek ve teknolojinin yeni örgütlenme tarzlarını ifade etmektedir. Burada önemli olan bir diğer nokta, sürece kendi rengini daha fazla oranda vuranın sermaye oluşudur. Kısaca, dönüşüm; sermaye tarafının kapitalist özü korumak ve yetkinleştirmek amacıyla giriştiği ve bu süreçte karşılaşabileceği her tür direnç mekanizmasını savuşturmak kararlılık ve kıvraklığını sergilediği ve ulusal, global; üretim, tüketim; bilim, teknoloji; ideoloji, politika, ekonomi gibi oldukça geniş bir yelpazedeki müdahalesinin sonucunda ortaya çıkmaktadır.Bugün sermayenin bu egemenlik biçimi toplumun önüne postkapitalizm, enformasyon toplumu, esnek üretim, ikinci endüstriyel bölünme, post Fordizm, disorganize kapitalizm, endüstri ötesi toplum, vs. adlarıyla sürülmeye çalışılmaktadır Bir başka deyişle, değişen tek şey kapitalist sömürünün organizasyon biçimidir.

Ne teknolojik gelişmeler, ne mesleki yapıdaki akmışım, ne emek gücünün entelektüelleşme süreci, ne yeni üretim organizasyon formları ve ne de postkapitalist paradigmanın diğer önermeleri; bunların hiçbirisi kapitalizmin özünde herhangi bir değişimin gerçekleştiğini göstermemektedir.Kapitalizmin özü üretim araçlarının özel mülkiyeti ve artı değer sömürüşüdür Bugün ne üretim araçlarının özel olarak mülk edinilme durumunda, ne bu ölçütle ortaya çıkan nesnel sınıf konumlarında gerçek bir değişiklik söz konusudur.Bütün bunlar değişen hiçbir şeyin olmadığının savunulduğu şeklinde algılanmamalıdır Ortada elbette ki önemli değişimler vardır. Ancak bunlar öze değil, içeriğe ilişkindir ve bu nedenle de değişim yerine dönüşüm kavramı ile karşılanmaları daha uygun olacaktır.İçerikteki dönüşüm emek ve teknolojinin yeni örgütlenme tarzlarını ifade etmektedir. Burada önemli olan bir diğer nokta, sürece kendi rengini daha fazla oranda vuranın sermaye oluşudur. Kısaca, dönüşüm; sermaye tarafının kapitalist özü korumak ve yetkinleştirmek amacıyla giriştiği ve bu süreçte karşılaşabileceği her tür direnç mekanizmasını savuşturmak kararlılık ve kıvraklığını sergilediği ve ulusal, global; üretim, tüketim; bilim, teknoloji; ideoloji, politika, ekonomi gibi oldukça geniş bir yelpazedeki müdahalesinin sonucunda ortaya çıkmaktadır.Bugün sermayenin bu egemenlik biçimi toplumun önüne postkapitalizm, enformasyon toplumu, esnek üretim, ikinci endüstriyel bölünme, post Fordizm, disorganize kapitalizm, endü... tümünü göster