Sokratesin Savunması, en geniş anlamda, Sokratesin mahkemede suçlayanlara karşı kendisini savunduğu bir hitabet örneğidir. Savunma, ayrıca, Sokratesi kötüleyenlere karşı savunmak ve savunanların inandığı gerçek Sokratesi tanıtmak için düzenlenmiş genişçe bir edebiyat metnine önemli bir örnektir.
Sokratesin Savunması, en geniş anlamda, Sokratesin mahkemede suçlayanlara karşı kendisini savunduğu bir hitabet örneğidir. Savunma, ayrıca, Sokratesi kötüleyenlere karşı savunmak ve savunanların inandığı gerçek Sokratesi tanıtmak için düzenlenmiş genişçe bir edebiyat metnine önemli bir örnektir.
Gerçekten çok öğretici bir eser. Ben kendi adıma çok istifade ettim. Bir çok kere okunmasında fayda gördüğüm büyük eser.
kitabın içerisindeki diyalogları farklı farklı değerlendirmek gerekiyor.ilk diyalog olan sokrates'in bir kahinle olan "dindarlık ve dine uygunluk" hakkındaki diyaloğu çok güzeldi.keza sokrates'in savunmasıda iyidi.fakat ondan sonraki öğrecisi kriton ile ve son gününde ziyarete gelenlerle yapılan diyaloglar benim açımdan tam anlamıyla hayal kırıklığı oldu.sokrates'in karşısında kim olursa olsun verilen cevaplar hep aynıydı."söyliyecek sözüm yok sevgili dostum" "kuşkusuz haklısın" minvalinde cevaplardı.bu yüzden okurken hep beklediğim o farklı fikirlerin çarpışması olmadı. ama şunu da belirtmeliyimki sokratesin bazı diyalogları hem kendi düşüncesi hemde olabilecek çeşitli karşıt görüşleri içeriyordu.bu durum bi nebzede olsa hayal kırıklığımı giderdi.son olarak sokrates gerçekten imrenilecek bir zihine sahip bir filozof her ne kadar kitapta geçen birçok söylevine katılmasamda... .felsefenin güzelliği bu olsa gerek
Ayrılmak zamanı geldi artık,yolumuza gidelim: Ben ölmeye,sizler de yaşamaya. Hangisi daha iyi? Tanrıdan başka kimse bilemez bunu.
Eşi Sokrates'e gelir ve ''Seni haksız yere asıyorlar'' der.
Sokrates cevap verir:
''Ya haklı olarak asıyor olsalardı''
Bir felsefe başyapıtı; Sokrates'in Savunması.
etkileyici ve ters köşe. bir kabullenişin itirazı.
Sokrates'i tanımak ve verdiği insanlık dersleri için mutlaka okunmalı diyebileceğim bir kitap.
M.Ö 399 yılında görülmüş bir davanın savunma metnini okumak bende garip hisler uyandırmadı değil.
Tam metin olup olmadığı, ne kadarının kime ait olup olmadığı bilinmese de, okunduğunda herifler teee ne zaman düşündüklerini ne kadar basit ama etkili anlatabiliyorlarmış, düşünen adamlar varmış, yaşamışlar ve bir şeyler bırakmışlar dedirten bir yapım...
Okudukça şöyle diyo insan suçsuz işte bunu göremicek kadar kör nasıl olunabilir ve bi adam suçsuzluğunu daha ne kadar , daha kaç kere ispat edebilir ?
sokratesin sivri zekasını gördüğümüz güzel bir eser .