Üç İsa

Eleştirel İlahiyat açısından değerlendirildiğinde Hıristiyanlık başta da Katoliklik tanımsal olarak bir DİN değil bir KÜLT dür. Üç İsada işte bu yapısal farklılık çıkış noktası olarak benimsenmiştir. Musevilik, Hıristiyanlık ve İslamiyeti karşılaştırmalı İlahiyat açısından incelersek, sadece Hıristiyanlıkta varolan bir olgu bu sistematiğin diğer ikisinden özde ayrıldığını kanıtlar. Bu temel ayrılık noktası şudur: Hıristiyanlık ta Birey, Tanrı karşısında kendi yetkisini kullanarak KARAR VERMEK zorunda bırakılmıştır. Çünkü bu sistematikte, İsanın Tanrı mı yoksa insan mı, yoksa aynı anda her ikisi mi ya da Tanrı nın Oğlu mu değil mi sorusuna muhatap olan Birey dir. Neye inanacağına KARAR VERMESi gereken odur. Diğer bir deyişle, Birey İsanın Tanrı olduğuna İNANMAK isterse İsayı Tanrı yapar ve böylece aldığı KARAR gereğince kabul eder. İstemezse de durum değişmez. Bu kez İsanın insan olduğuna KARAR verir. Kararın niteliği değişse de, KARARı alan değişmez. Çünkü İsa yı Tanrı ya da O nun Oğlu ya da İnsan yapıp yapmamak Birey in alacağı KARAR la gerçekleşir -ve tabiidir ki- sadece neye inanmak ihtiyacını duyuyorsa ona inanmaya karar vermiş olan Birey için gerçeklik taşır bu KARAR, o kadar. Hıristiyanlık ta iman etmeye KARAR vermek de, İMANdan KUŞKU (şüphe) duymak da İNSAN a ait bir haktır. Bu kitap ilk kez 1992de İngilterede ingilizce olarak yayımlandı ve tüm Hıristiyan-Musevi dünyasında büyük bir yankı uyandırıp tartışmalara yol açtı.

Eleştirel İlahiyat açısından değerlendirildiğinde Hıristiyanlık başta da Katoliklik tanımsal olarak bir DİN değil bir KÜLT dür. Üç İsada işte bu yapısal farklılık çıkış noktası olarak benimsenmiştir. Musevilik, Hıristiyanlık ve İslamiyeti karşılaştırmalı İlahiyat açısından incelersek, sadece Hıristiyanlıkta varolan bir olgu bu sistematiğin diğer ikisinden özde ayrıldığını kanıtlar. Bu temel ayrılık noktası şudur: Hıristiyanlık ta Birey, Tanrı karşısında kendi yetkisini kullanarak KARAR VERMEK zorunda bırakılmıştır. Çünkü bu sistematikte, İsanın Tanrı mı yoksa insan mı, yoksa aynı anda her ikisi mi ya da Tanrı nın Oğlu mu değil mi sorusuna muhatap olan Birey dir. Neye inanacağına KARAR VERMESi gereken odur. Diğer bir deyişle, Birey İsanın Tanrı olduğuna İNANMAK isterse İsayı Tanrı yapar ve böylece aldığı KARAR gereğince kabul eder. İstemezse de durum değişmez. Bu kez İsanın insan olduğuna KARAR verir. Kararın niteliği değişse de, KARARı alan değişmez. Çünkü İsa yı Tanrı ya da O nun Oğlu ya da İnsan yapıp yapmamak Birey in alacağı KARAR la gerçekleşir -ve tabiidir ki- sadece neye inanmak ihtiyacını duyuyorsa ona inanmaya karar vermiş olan Birey için gerçeklik taşır bu KARAR, o kadar. Hıristiyanlık ta iman etmeye KARAR vermek de, İMANdan KUŞKU (şüphe) duymak da İNSAN a ait bir haktır. Bu kitap ilk kez 1992de İngilterede ingilizce olarak yayımlandı ve tüm Hıristiyan-Musevi dünyasında büyük bir yankı uyandırıp tartışmalara yol açtı.