Yetenek (Yedi Krallık Üçlemesi, #1)

berbat zaman kaybı sıkıcı basit...

Konu güzeldi, karakterler iyidi, dil akıcıydı vs. vs. ama gereğinden fazla uzundu. 300.sayfadan sonra sıkıldım. Farklı bir mutlu son olmuştu sanki bazı şeyler tam olmamıştı gibi geldi.

Yedi krallık serisinin ilk kitabı olan Yetenek; Leydi Katsa'nın yeteneklerinden, bu yeteneklerin ona yaşattığı zorluklardan, biraz aşktan biraz maceradan bahsediyor.

Kiralık katil yarı yabani Katsa’nın bir kadına dönüşümünü, aşkı, vicdanı, kaçış heyecanını, yaşam mücadelesini, kurtuluş umudunu barındıran bu fantastik öyküyü seveceksiniz.
Serinin diğer kitaplarını merakla bekleyecek kadar.
http://bestemina.blogspot.com/2012/11/yetenek.html

http://kralicekitap.blogspot.com.tr/2014/12/kitap-yorumu-yetenek-kristin-cashore.html#more

Büyük şaşkınlıkla bitirdiğim bir kitap oldu. Ben seri olduğunu bilmiyordum, tek kitap diye düşünerek başladım ve sonuna kadar da o şekilde bilerek okudum. Son birkaç sayfasında 'acaba' diye düşünmeye başladım ve az önce künyeyi yazarken öğrendim ki, üç kitaplık bir seriymiş. Hatta yine Pegasus tarafından çıkarılmış ciltli bir edisyonu daha varmış. Ciltli olanı daha önce görmüştüm ama yazarına dikkat etmediğim için farklı bir kitap olarak düşünmüştüm. :D

Her neyse efenim, benim sazanlığımı bir kenara bırakarak kitabımıza dönelim... Yetenek, Middluns'lu Leydi Katsa'nın ve Lienid'li Prens Yeşeren'in yani diğer bir adıyla Po'nun hikayesini anlatıyor.

Katsa ve Po kendilerine özgü yeteneklerle doğmuşlar. Katsa'nın yeteneği öldürmek ve her yetenekli insan gibi o da iki farklı renkte göze sahip: yeşil ve mavi. Po'nun yeteneği ise dövüşmek ve gözleri gümüş-altın renginde. Aslında yetenekleri tam olarak bunlarla sınırlı değil ve biz kitabın ilerleyen sayfalarında iç yüzlerini öğreniyoruz.

Katsa'nın dayısı Randa, Middluns kralı ve Katsa'yı kendisine karşı gelen, borçlarını ödemeyen insanları cezalandırmak için kullanıyor. Yeğenini o insanlara gönderip, parmaklarını kırmasını, dövmesini ya da suçunun büyüklüğüne göre öldürmesini istiyor. Bir süre sonra Katsa, sadece katil olmak istemediğini düşünüyor ve güvenilir birkaç adamıyla birlikte yardıma ihtiyacı olan insanlar için bir konsey kuruyor. Konsey zamanla genişliyor ve kendilerine Yedi Krallık'tan bir sürü müttefik buluyorlar.

Katsa, Lienid'li yaşlı bir adamı kurtarmak için gittiği bir görevde Po ile karşılaşıyor ve ne olduğunu bile anlamadan kendisini bir dizi olayın içinde buluyor.

Katsa gibi güçlü karakterlere bayılıyorum. Kadın dediğin güçlü olacak, öyle pısırık pısırık, cııııks, olmuyor. Hele kitaplarda hiç çekilmiyor. Po ile aralarındaki kimyayı çok sevdim. Ama tabii ki her şeyden çok Po'yu sevdim. Taktığı o kadar küpe ve yüzüğü kafamda canlandırmak zor olsa da, ilginç biriydi. Bütün kitap boyunca kendisine sinir olduğum tek bir an bile olmadı.

Çok sevgili yazarımız bizi kitabın sonunda Po ile ilgili öyle bir ters köşe yapıyor ki... Ne olduğumuzu şaşırıyoruz. Ben çok şaşırdım açıkçası ve olmasa da olurdu diye düşünüyorum. Biz böyle mutluyduk. :(

Beni okurken rahatsız eden tek şey yapılan yolculukların bu kadar uzun uzadıya anlatılmasıydı. Belki okuyucunun, kitabı tam olarak anlayıp, karakterlerin yaşadıkları zorlukları gerçek manada anlayabilmeleri için gerekliydi ama bana biraz fazla geldi.

Genel olarak güzel bir kitaptı. Çok aşırı bir beklentiyle okumazsanız eminim siz de beğenirsiniz. :')

http://gamzeninkitapdunyasi.blogspot.com.tr/2015/03/yetenek-kristin-cashore-yorum-alntlar.html#more

"Sizce onun sorunu ne, Prenses Leydi?" diye sordu Patch.
Bir kar tanesi gelip Katsa'nın avucunun içine düştü. "Sorunu derken neyi kastediyorsun?"
"Şey, neden insanlara acı vermekten keyif alıyor?"
Katsa omuz silkti. "Yeteneği bunu basitleştiriyor."
"Ama herkesin insanları incitebilecek gücü vardır," dedi Patch. "Bu yaptıkları anlamına gelmez."
"Bilmiyorum," dedi Katsa, Randa'nın, Murgon'un ve diğer kralların haksız uygulamalarını düşünürken. "Bana göre oldukça fazla insan, gücü yetebildiği kadar kötü davranıyor ve bundan ötürü de mutlular, ama hiçbiri Leck kadar güçlü değil. Neden yaptığını bilmiyorum, tek bildiğim onu durdurmamız gerektiği."

Kitapl hoştu , ama biraz zorlayarak okudum. Kitabın dilini pek beğenmedim. Fazla basit geldi. Ana karakterden de pek hoşlanmadım.Fazla zorlama buldum. Ama yoklukta gider.