http://kitapeylemi.blogspot.com/2013/01/4-akrada-bulunan-elyazmasi-paulo-coelho.html
ilk etapta, ateşin başında kıpti'yi dinleyenler arasındaydım sanki, önyargı ve heyecan dolu. yavaş yavaş Kıpti'nin her cümlesinin beni ele geçirdiğini hissettim, belki çok genel şeylerden bahsediyor ama hayat da öyle değil mi zaten? hepimiz genele bakılarak değerlendiriliriz bu hayatta.
Paulo Coelho yine döktürmüş, ama bu aralar kitapları roman gibi yazıp aralara ince mesajlar döşemiyor açık açık kişisel gelişimciler gibi söylüyor bu kitapta böle çatır çatır söylemiş ne söyleyecekse öle kurgu filan aramayın derim.
İlk sayfaları keyifle ve etkilenerek okudum ama sonrasında ise kişisel gelişim metoduna girince kitaptan uzaklaşmaya başladım maalesef ki.
Ama kitabın hakkını yemeyeceğim , ilk sayfalar gerçekten de çok iyiydi. Güzel örneklemeler vardı ve bunları keyifle yudumlayarak okudum. Mesela ;
"Kışın dalından kopan bir yaprak kendini soğuğa mağlup düşmüş gibi görür mü ?"
Özünde tohumu ağaçta.
"Doğanın döngüsünde , zafer veya yenilgi diye bir şey yoktur; yalnızca devinim vardır."
Tıpkı ırmak gibi.
"Yenilgiyi asla tatmayanlar, mutlu ve üstün görünür , elde etmek için en ufak çaba göstermedikleri bir hakikatin efendisi zannederler kendilerini."
Büyük bir yanılsama ve yanılgı. Hayat kendini kandırabilmekle geçemeyecek kadar kısadır. Bu düşünce ileride sadece pişmanlığı temsil edebilir.
"Yaşamımızın en önemli anlarında daima yalnızızdır"
Düşününce gerçekten de öyledir.
Alıntılar yapa yapa bitmez tabii ki , bu tür kitapların olmazsa olmazıdır bunlar. En beğendiğim ve benim de zaman zaman yaptığım , yaptıktan sonra da olumlu yansımasını aldığım bir alıntıyı da paylaşayım madem. Onu gördükten sonra tekrardan ister istemez sırıttım çünkü :)
"Kimi zaman tarihin gidişatını değiştiren büyük bir mücadeleye katılarak işe yarayabilirsin. Kimi zamansa yolda tesadüfen karşına çıkan birine sebepsiz yere gülümseyerek."
Denemesi bedava :)
Halil Cibran'ın Ermiş ve Gezgin kitabıyla birlikte kitaplıklarda yer alması gerekir.
Kitapta olaylar, asklar vs yok. Bir kisinin -Kıpti'nin- anlattiklari yaziyor. Anlatilanlarsa kisisel gelisim tarzinda bir kitap okudugumu dusunduruyor. Zor zamanlarimda acip okuyacagim bir kitap oldu kendisi.
Kim ne derse desin Paulo coelho okumadan yaz tatilim eksik kalıyor gibi hissediyorum. Yine güzel, ilham verici bir yaz güneşi kitabıydı.