Bab-ı Esrar

Yazarın en güzel kitabı değil...En güzeli Beyoğlu Rapsodi dir.

okuduğum ahmet ümit kitapları arasından en kötüsü.
genelde bu yazar kitaplarının sonunda şaşırtır okuyucuyu. bu kitabın sonu fiyaskoydu.

ahmet ümit kalitesizliği

Bence Şems-i Tebrizi cinayetini en iyi anlatan kitaptır bana kalırsa. Kitapta tarihsel gerçek korunmuş aynı zamanda.

İlahi aşk hakkında düşünmemi sağlayan bir kitap.

ahmet ümit kitabı olması dolayısıyla benim gözümde zaten bi adım öndeydi. beklentilerime de değdi. tavsiye edebilirim.

Çok zevk aldım,okunması gerek

güzeldi yalnız neden yabancı yazarlara bu denli bi özentilik var,bizim edebiyatımızda pek ala güzeell..

edebi bir anlatımdan uzaktı kitap çok basit bir dille yazılmıştı. Özellikle böyle bir konuda kullanılabilecek en basit dil. Çok fazla bilgi yoktu kitapta meslevillikle ilgili.

Her kitapseverin okuması gereken sürükleyici ve insanın kendini kaptırması en kolay kitaplardan biri. Ama yazılanların hepsinin bir rüya olması ayrıca bir büyüleyici.

olay örgü ve kurgusu çok zayıf.bir yazarın ünlü olması ile başarılı ve okunmaya değer şeyler yazması arasında hiç bir alaka olmadığını anladığım yazar.

Bir çok kişi Elif Şafak 'ın yetersiz aşk kitabını konuşurken ben o dönemki Mevlana Şems hikayeleri içinde en çok bu eseri beğenmiştim. Ahmet Ümit'in polisiye ve gizemli havası insanı içine çekiyor...

Derinliği yok. Sığ. Beni sarmadı. Yine de bitirmeye çalıştım.

Mevlana ile Şems üzerine yazılmış bir roman.Bab-ı Esrar polisiye tarzdan ziyade Mevlana ile Şemse yazılmış güzelleme gibi.Sonu itibariyle okuyucu şaşırtan bir durum yok.
Diğer Ahmet Ümit kitaplarının yanında biraz yavan geldiyse de hikaye ve mekan açısından ilgi çekici.

etkisinden çıkmak zor oldu

Ahmet Ümit'in klasikleşen polisiye romanı tadı verilmiş olsa da daha çok Mevlana Şems anlatılmış. Elif Şafak /Aşk kitabından sonra üstüne iyi bir pekiştirme oldu. Mevleviliği iyi bilenler için basit bilmeyenler için ilgi çekici ama her iki taraf içinde akıcı bir anlatım. Kitapta sevdiğim taraf, böyle tarihi, manevi ve Mevlevi bir konuda okuyucuyu kesin bir sonuca yönlendirmeden yüzeysel bir anlatımla araştırmaya sevk ediyor olması. Özellikle Kimya Hatunla ve bilinen Şems’in dışında burada daha insani olan karakteri ile ilgili kafamda birçok soru işareti oluştu.
Kitaptan Altını çizdiklerim:
- "çoğu zaman mesele, tanrı'nın ne olduğu değil, bizim onda ne gördüğümüzdür. Sevgi dolu olanlar merhameti görür, zalim olanlar şiddeti. Zeki olanlar aklı görür, aptal olanlar kör inancı, alimler bilimi görür, cahiller mucizeyi."
- "sevmek bir anlamda sende olmayana ulaşmak, bunun için çabalamak değil midir? senden farklı olmayan birine niye ulaşmaya çalışasın ki?"
- "birini sevmek onu kültürüyle birlikte sevmek derdi annem."
- "cahillik engelinden atlayamayan, bilgi yükünü taşıyamaz."
- "çünkü insana duyulan aşk da, Allah'a duyulan aşkın bir suretidir. o aşkın sureti bile o kadar güçlüdür ki, kişinin aklını başından alır."
Kitabın en sevdiğim ve bu kitabı okumak için başlı başına bir neden olduğunu düşündüğüm kısmı ise annesinin, Karen'e söylediği şu sözlerdi;

"ama şu an yaşadığımız dünya gerçek; sadece zenginlikler değil, yoksulluklar da gerçek. açlıktan ölen çocuklar gerçek, hastalıklar gerçek, savaşlar gerçek, giderek daha mutsuz olan insanlık gerçek. yeryüzünün her sabahında insanlar gözlerini böyle bir hayata açarken, bunca acımasızlık, bunca yoksulluk, bunca umutsuzluk varken, perdenin öteki tarafındaki cenneti düşünerek yaşamayı ben kendime yediremiyorum karen. Böyle bir cennet olsa bile kendime yediremiyorum. ben iyiliği, sadece iyilik olsun diye yapmayı seviyorum; kötülükten kaçınmayı, kötü olmadığım için yapmayı istiyorum. iyi olduğumda birinin bana ödül vermesi ya da kötü olduğumda birinin beni cezalandırmasından korktuğumdan değil. iyi olmak için bir efendiye ihtiyacımız yok kızım. iyilik de kötülük de içimizde, bizimle beraber doğdu, bizimle birlikte yok olacak. önemli olan yaşarken neyi seçtiğin, hem de cennet ödülü ya da cehennem cezası olmadan. Hem de ölüp gideceğini bile bile. Perdenin ötesi diye bir yer olmadığının farkında olarak. Üstelik senden sonra gelecekleri hiç kıskanmadan, üstelik biz görmesek de onlar daha mutlu olsun diye çabalayarak. benim payıma düşen de buymuş, teşekkürler hayat diyerek. bence yaşamak bu kadar basit, aynı zamanda bu kadar güzel, bu kadar heyecan verici. Bütün mesele sahiden alçak gönüllü olabilmekte."

Bazı yerleri saçma gelmiş olsa da .. Mevlana ve Konya'nın tarihini roman şeklinde yazılarak sıkılmadan anlamamı sağladı. Kitabın başları aksiyon dolu elinizden düşürmüyorsunuz ortalara doğru biraz sıkılsanız da bitine kadar elinizden bırakmak istemeyeceğiniz bir kitap..

İlk okuduğumda çok etkilenmiştim. İkinci okuduğumda eski büyüsü kalmadı.

Ben bu kitabı çok önceden bitirdim,ama yazamadım.Onu baştan belirteyim hani. :) Ayrıca okuduğum en iyi kitaptı,herkes okusun.

Tüm doğa üstü olayları bir sonuca baglamak icin uydurulmus sonuyla beni bnden alan bir kitaptı. elif şafak ın aşk kitabnı tercih ederim.

Kitap Ahmet Ümit'in olunca belli bir beklentiyle başlıyor insan. Diğer kitaplarındaki atmosferi arıyor. Belki Ahmet Ümit'in okuduğum ilk kitabı olsa daha fazla severdim.

Etkileyici olsa da diğer kitaplarında aldığım tadı alamadım bu sefer.
Önerilir mi? Bana kalırsa evet, ama beklentinizi yüksek tutmamanızda fayda var.

Mevlana ve Şems arasindaki muhabbeti guzel anlatmis kesinlikle cinayet romanı degil daha cok mevlevilik hakkinda bilgi iceren bir roman olmus

Okuduğum ilk Ahmet Ümit kitabı. Askerliği Konya'da yaparken merak saldığım bir konuydu Şems. Çok severek okumuştum. Ahmet Ümit ustayı tanımama vesile olan kitap.

Bence çok güzel bir kitap Ahmet ümit in tüm kitaplarında ki bu gizemli ve geçmişe dönek bağlantılarını çok seviyorum. Elif ŞAFAK ın aşk kitabını daha sonra okudum bu kitaptan sonra sanki birçok konuda benzerlik bar gibi.

zaman zaman biraz huzursuz etse de Şems'i gerçekten görebilmek için güzel bir kitaptır.Ziraa Şems aslında yumuşak başlı olmayan bir adamdır.Yine de seveceksiniz..

mistik havasıyla kimi zaman içimi ürperten bir kitap.. fakat diğer ahmet ümit kitaplarını okuduysanız bu size biraz yavan gelecektir..
hikaye ve olayın geçtiği yer bakımından çok daha etkileyici tasarlanabilirdi..

Ahmet Ümit'in kitaplarını gerçekten çok severim, yalnız roman yazıcam diye bir çok şeyi çarptırdığı da bir gerçek. Bu kitapta aslı olmayan bir kaç bir şey var mesela. Ve benim hazmedemediğim şeylerden biri de budur. Çünkü hiçbir bilgisi olmayan bir insan, bu kitapta doğru olmayan bölümleri gerçek sanıp önyargılı olur. Bu sebeple böyle kitaplarda içeriğinin kesinlikle doğru olması gerektiğini düşünüyorum..

Ahmet Ümit okumak ayrı bir keyif bu kitabı da yine çok başarılı.

Dünya, rüya içinde rüyadır hint atasözü
Kitabı açtığınız zaman yukarıdaki atasözüyle karşılaşıyorsunuz. Fakat kitabı okumaya devam ederken, o sözün kitabın ilk sahifesinde değil, içeriğinede yayıldığını anlıyorsunuz.
Bu kitabımızın konusu da tıpkı Aşk kitabında olduğu gibi Hz. Mevlana ve O’nun cananı Şems hazretleri. Belkide Bab-ı Esrar’ı ok...

Ahmet Ümit'in kitaplarında edebi bir tat aldığımı söyleyemem özgün bir yanı da yok sanki belli kalıplarla yazılmış ve ortalama bir Amerikan romanı gibi bir etki bıraktı üstümde. Sanki basit konulu polisiye B kalite bir Hollywood filmini izlemek gibiydi...