Kahraman Tazeoğlu çok iyi bir yazar fakat sürekli kendini tekrar ediyor ve bazı yerleri çok abartı geldi bana. okurken bazı yerlerde boğuldum
Yazarın birçok farklı aşk hikayesini okuyucuyla buluşturduğu bi roman ya da denemeler bütünü diyebilirim . bir günde okunup bitirilmemeli çünkü yazarın birçok sözü de var romanda ve bu sözler insanı çok düşündürüyor. Beğendiğim bi kitap okumanızı tavsiye ederim
Kitap çok güzel ama Bambaşka'dan sonra hayal kırıklığına uğradım çok daha iyisini bekliyordum
Kitabın kapağında da yazdığı gibi aşk ve ayrılık üstüne yazılmış, bölüm bölüm aktarılmış okuyucuya sürükleyici ve duygusal diyebilirim
Kahraman Tazeoğlu böyle yapar okuyanı. Kağıt dolusu sözler bırakır,birde düşünceler...
bAŞKa bitmiş bulunmakta. Nasıl desem,kitabın her satırında buldum kendimi.
Aşk böyle tanımlanmamıştı nedense. Bambaşka şeyler hissettim okurken.
Kahraman Tazeoğlu,okumazdım. Birgün bir arkadaşımın tavsiyesi,beğenisiyle okumaya başladım. İlki MAVİ EV'di. Onda daha değişikti her şey. O da çok güzeldi küçük roman... tarzıydı.
Başka,adı gibi başka.
İyiki okumuşum. İyiki diyorum.
Ve sizlerde hemen okuyun derim.Kitabın sonuna geldiğimde beni karşılayan şey bAŞKarizmalardı.Güzel bir sürpriz oldu,Kahraman Tazeoğlunu anlamak için.Ve ilk defa bi kitapta bu kadar çok düşündüm. Üstünü çizmeye kıyamadığımdan kağıtlar dolusu sözüm oldu. Bide akılda kalanlar...
Daha önce Bukre'yi okudum, kısa hikayelerle oldukça yüzeyseldi, belki bu kitapta fark olur dedim ama destek yayınlarının kitapları gibi aşk, gitmek, bitmek, ayrılık kelimelerinin tekerrüründen oluşan edebi söz yığını resmen.Belki bu tarz kitapları çok okudum, belki de ayrılık acısı çekmedim o yüzden bana pek hitap etmiyor ama kitabı okurken çok boğulmuş gibi hissettim kendimi ve hatta prensibim olmasa da 30 sayfa kadar atladım ve sonlarına baktım biraz da.Belki 5 bile vermek fazladır, arada 3-5 güzel kelamın hatırı kalmasın işte.