Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum ilk kitabı oldu "Ben Bir Gürgen Dalıyım". Daha çok çocuk romanı olarak bilinen bir eser. Bana ise didaktik bir masal gibi göründü. Kullanılan duru, temiz dil ve hikayenin genel akışı itibariyle bir çocuk kitabı olduğu doğru olabilir ancak; hicvedilen konular, verilen mesajlar "Küçük Prens" te olduğu gibi, aslında daha çok yetişkin insanlara yönelik.
Bir yetişkin olarak, kitabı okurken büyük keyif aldım. Uzun süredir Türkçe'yi, noktalama işaretlerini bu kadar güzel ve yerinde kullanan bir yazar okumamıştım.
Tek eleştireceğim konu, -bir çocuk kitabı ise tabi- hikaye edilen karakterlerin hüzün anlarında sigara yakmasının hedef kitleye kötü örnek teşkil edebileceği.
Bunun dışında çevre ve doğa sevgisi, barış, herşeyin insanda başlayıp bittiği gibi önemli ve değerli mesajları güzel, akıcı bir dille veriyor olması, yazarın neden bu kadar popüler olduğunu ve kitaplarının neden bu kadar çok okunduğunu fazlasıyla açıklıyor.
Hasan Ali Toptaş uzun zamandır okumak istediğim bir yazardı.Başka bir kitabıyla yazarı okumaya başlamak istemiştim ancak bu kitabı bulabildim .Bu kitap ta çocuklar içinmiş meğer, çocuklar için yazılmış bir kitapmış.Bu kitabı 12-16 yaş arası kişilere önerebilirim.
..."Adına savaş denen şey, yeryüzünün herhangi bir noktasında başlayıp herhangi bir noktasında bitmezdi.
Her şey gibi,o da insanda başlayıp insanda biterdi.
Bu yüzden,cepheler falanca dağda ya da falanca ovada değildi.
Cepheler,bütün acımasızlıklarıyla insanoğlunun içindeydi.
Toprağı titrete titrete yürüyen tanklar,art arda gümbürdeyen toplar ve durup dinlenmeden kurşun kusan tüfekler insanoğlunun içindeydi.
Hatta,henüz icat edilmemiş silahlar da insanoğlunun içindeydi."
Ne muhteşem tespitler anlatımlar.Çocuk kitabı diye yaklaşmaya cesaret edemiyorsun ama sonra bin pişman olarak kalkıyorsun yerinden.Ön yargımızı yıkalım.