Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum ilk kitabı oldu "Ben Bir Gürgen Dalıyım". Daha çok çocuk romanı olarak bilinen bir eser. Bana ise didaktik bir masal gibi göründü. Kullanılan duru, temiz dil ve hikayenin genel akışı itibariyle bir çocuk kitabı olduğu doğru olabilir ancak; hicvedilen konular, verilen mesajlar "Küçük Prens" te olduğu gibi, aslında daha çok yetişkin insanlara yönelik.
Bir yetişkin olarak, kitabı okurken büyük keyif aldım. Uzun süredir Türkçe'yi, noktalama işaretlerini bu kadar güzel ve yerinde kullanan bir yazar okumamıştım.
Tek eleştireceğim konu, -bir çocuk kitabı ise tabi- hikaye edilen karakterlerin hüzün anlarında sigara yakmasının hedef kitleye kötü örnek teşkil edebileceği.
Bunun dışında çevre ve doğa sevgisi, barış, herşeyin insanda başlayıp bittiği gibi önemli ve değerli mesajları güzel, akıcı bir dille veriyor olması, yazarın neden bu kadar popüler olduğunu ve kitaplarının neden bu kadar çok okunduğunu fazlasıyla açıklıyor.