Kitabı çok merak ederek aldım fakat umduğumu bulamadım. Konusu güzel olmasına rağmen konu çok yüzeysel anlatılmıştı ve yazım dili çok yavandı.
--Spoiler--
Açıkçası kansere ikinci defa yakalanan bir kadının kocama yeni eş bulmalıyım zırvalarıyla 200 sayfa geçirdik. Bulduktan sonraysa yok olmamalı acaba olsa mı diye 100 sayfa daha ve kitap bitti. Kanser gibi zor bir hastalığa sahip birinin duygularının bunlar olabileceğini sanmıyorum.
--Spoiler--
Yazar sanırım yakın çevresinde veya ailesinde bu durumu yaşamış kimseyle tanışmamış ve empati kurmamış bu çok belliydi.
Başlarda aradığımı bulamadım ama sonradan okudukça zevkli gelmeye başladı, tabi böylesine hüzünlü bir kitap için 'zevkli' yanlış bir tabir olabilir.
Daisy ve Jack arasında yaşanan aşk çok gerçekçiydi diye düşünüyorum. Her insanın ölüme bakış açısı ve o yoluna çıktığı zaman hissettiği şey farklıdır. Tıpkı ölüm kelimesinde bazılarının 'korku', bazılarının 'huzur' bulması gibi.
Daisy için ise bambaşkaydı. Ne yapacağını bilememesi, o sersemliğini hissettim okurken. Belki ben çok sulu gözlüyüm ama ağladım bile.
Dram kitapları benim yüreğimde hep bir yara açmayı başarıyor. Bu da yaralardan bir tanesiydi. Güzeldi.