Çiçeklerin Tanrısı

Oidipus komleksi eşiklerinde gördüm sizi.Kahramanlarının kafayı sıyırdığı romanları severim.Ama bu kadar olacağını sanmıyordum.Açık,içten (kısaca çok da tın okuyucu çok da umrumda değil:Etiklerini ve değerlerini umursamıyorum şeklinde) yazılmış.
Açıkçası Çiçeklerin Tanrısı ismini sevdiğim için okumaya karar verdim,içinden aşk hikayesi çıktı.
Bunalım,bunalım,bunalım...
İlk sayfalarından medet ummayın;ancak ilerledikçe sizde iz bırakacağına inanıyorum.
'Ağlarsın geçer,ağlayış geçer gider,ağladığını da unutursun,ağlamayı da unutursun.Hep ağlayamazsın,hep hatırlayamazsın,acı yorar'

Hamdi Koç'un diğer kitaplarından farklı olduğunu düşündüğüm bir kitap. Acı, trajikomiklik Hamdi Koç için vazgeçilmez; ama bu kitap trajediyi yaşatıyor daha çok. Bu haliyle de Hakan Günday okuyormuş gibi hissetmedim değil ara ara.

Kitap akmayacakmış gibi başlayıp daha sonra akıp gidiyor. Hamdi Koç'un sürüklemeyen bir kitabı yok sanırım. Yine de İyi Dilekler Ülkesi'ndeki, Bir Kocanın Öğleden Sonrası'ndaki Hamdi Koç'u tercih ederim.