Damla Damla Günler 1 (1969-1977)

Oldukça güzel bir dönem değerlendirme günlüğü. Okuduğunuz yazarların hayatlaeına pencereler açıyor.Tavsiye ederim.

Tatsız tuzsuz, yavan bir kitap."Günce" olmasına rağmen ne bir samimiyet var ne de kadın kaleminden çıktığına dair belirgin bir iz.Kuru bir üslup...70'li yıllarla ilgili izlenimler edinmek açısından okunabilir.Koskoca kitapta altını çizebileceğim tek bir cümle bulabildim:"Cahilleri çarçabuk doyuma ulaştıran sloganlardan bezginim."

50 yıl öncesinde insanın aya inişini, Oğuz Atay'ın ilk romanıyla yazar olarak kendini kabul ettirme çabasını, 71 darbesini, Deniz Gezmiş'in tutuklanışını, Türkiye Öğretmenler Sendikası diye bir sendika olduğunu vb. yazarın günlüğünden okuyup öğrenmek hem gülümsetti hem hüzünlendirdi. İşin acısı 50 yıl içinde benzer şeyleri tekrar tekrar yaşadığımızı ve toplum olarak ilerlemeyip gerilediğimizi görmek.