Aytmatov'dan okuduğum ilk kitaptı.
Halk hikayelerinin içtenlikli anlatımı yer yer bana Yaşar Kemal okuyorum hissi verse de genel olarak çok tatmin olduğum bir okuma olmadı. Zira yan hikaye olarak devam eden Demiurg projesi yazarın geçmiş,gelenek ile geleceği, ütopyayı, bilimi birleştirme çabasının ürünü olsa da son noktada bunun anlatılmak isteneni vermek açısından yetersiz kaldığını, okuyucuyu doyuma ulaştırmadığını düşünüyorum. O kadar üstü kapalı ve zayıf bağlarla bağlı ki iki hikaye, 'bu konu neden anlatılıyor gerek var mıydı' diyen bile haklı çıkacaktır.
Yine Kazangap; kitabın başında ne kadar özel bir insan olduğundan bahsedildiğinden, devamında Kazangap'ın hikayesinin detaylı işleneceğini düşünmüştüm. Ama özellikle Kuttubayev ailesi geldikten sonra adı neredeyse 1-2 geçti geri dönüşlerde. Hikayenin çatısını Kazangap'ın büyüklüğüne yakışır bir cenaze töreni yapma amacı oluşturduğu için bu nokta da benim için eksik kaldı.
Bunların yanında anlatımın içten ve akıcı olduğunu eklemeliyim.
İyi okumalar.