Herkesin okuması gereken acıklı ve sosyal bir roman ,zamanın nasıl hızlı aktığını bir beykozlu olarak gördüm ,okuyanlar ne demek istediğimi anlayacaktır
Görünürde bir aşk romanı olan bu kitap elbetteki yalnızca bir aşk romanı değil.
Münire Hanım ve Cemil Bey'in aileleri dönemin varlıklı kesiminin konak yaşayışını temsil ederken; Rüknettin Nafî Molla ve ailesi ise Tanzimat döneminin yenilikleri içinde bu üst kesime yamanmaya çalışarak bocalayışı temsil eder...
Romanın kapağını kapattıktan sonra nedense içimi kemiren birkaç satır vardı : Münire Hanım'ın Cemil Bey'in geldiği durumu görüp aradan geçen 25 yılın ardından "Ah, keşke hiç görmeseydim onu. Sanki onu hiç sevmemişim." deyişi. İnsanoğlunun tüm çıplaklığına ayna tutuyor bence bu cümleler.