Kızıl Nehirler
Jean Christophe Grangé, Tankut Gökçe (Çevirmen)
En Son Değerlendirmeler
Grange ın okuduğum en güzel kitabıydı diyebilirim;) Beklemediğim bir sonla bitti;) Tavsiye ederim.
Polisiye, gerilim, cinayet tarzı kitaplar okunur ama Grange’ın kitaplarındaki kurgu her zaman akıl sınırlarını zorlar, sizi sürükler, ürkütür, şaşırtır. İki farklı cinayet, iki farklı soruşturmanın " böylesine" hayal gücüyle birbirine ba...ğlanması dahiyane. Parçalanmış, kaybolmuş çalınmış kişilikler, seri cinayetler, boş mezar, ölümün soğuk nefesi ve yıllar önce ölmüş olması gereken bir katil, aksiyonu temposu hiç düşmeyen bir roman..
Kitaptan altını çizdiklerim:
- Delilik anlık bir süreçtir. Çoğu zaman başkalarının gözünden kaçmayı, zararsız bir kişilik görüntüsünün gerisinde saklanmayı becerir.
- Her cinayet bir atam çekirdeğidir.
- Bazı bilim adamları irislerin dibinde, insanın sadece sağlığının değil bütün geçmişininde yazılı olduğunu düşünüyor. Devamını Gör
Grange' ın bir kitabının altına şunu yazdım: ''Eğer pek kitap okuyan biri değilseniz ve bir anda kendinizi Grange okurken bulursanız tüm zamanların en iyi polisiye yazarını keşfettiğiniz izlenimine kapılabilirsiniz.'' Ben kapıldım da oradan biliyorum. Evet, en iyi polisiye yazarı diyebilirsiniz Grange' a, ta ki 3. Grange kitabını okuyana kadar. Leyleklerin Uçuşu ile başlayan Grange sevdam, Kızıl Nehirler ile tavan yaptı. Sonrasında kendisi Kurtlar İmparatorluğu ile hayal kırıklığı yaşattı, Taş Meclisi ile Ulu Odin evine ateş salsın, yollarını kessin, kelamlarını kaleminin ucunda bıraksın dedirtti. Yine de Kızıl Nehirler ve Leyleklerin Uçuşu hatırına okudum Siyah Kan' ı. O da vasat işte.
Kızıl Nehirlere gelelim. Bir polisiye gerilimden beklediğiniz her şey var kitapta. Merak, vahşet, heyecan, aksiyon, zekice bir kurgu ve detaylar. Detaylar belki de Grange' ı Grange yapan en önemli unsur. Kitabın bir yerinde bir şey yazıyor Grange, sonrasında o yazdığı şey, hikayenin temeline öyle bir oturuyor ki yüzünüze bir tebessüm yerleşiyor ve silemiyorsunuz. Adam zaten zamanında bilimsel yazılar ya da ona benzer bir şeyler yazmış bir gazete ya da dergi için. E haliyle insan anatomisine ve cesetlere çok hakim. Cinayet tasvirleri ve cesetler üzerine yazdığı hiçbir şey baştan savma değil. Hele ki bu kitabında tavan yapıyor bu özelliği.
Grange için genel bir eleştiri vardır ki o da finallerde çuvallamasıdır. Bunun en güzel örneğini Taş Meclisi kitabında görebilirsiniz mesela. Sahi o nedir lan Grange? Hadi sen yazdın da yayıncın nasıl kabul etti? Ayrıca Leyleklerin Uçuşu dururken ilk olarak Taş Meclisini türkçeye çevirmek nasıl bir tercihtir o da ayrı soru. Kızıl Nehirler kitabı, okuduğum Grange kitapları içerisinde en iyisi. Sadece finali için demiyorum bunu, genel olarak hikaye, hikayenin akışı, aksiyonun dozu baz alındığında da en iyi bu iki kitap. Gerçi bu seçim pek zor değil zira Leyleklerin Uçuşu ve Kızıl Nehirler haricinde okuduğum diğer 3 Grange kitabının pek bir özelliği yok bence. Tamam hepsinde aksiyon var, hepsinde harika cinayet tasvirleri var, hepsinde merak var ama bir aksiyon/gerilim romanında bunlar olmayacaksa o kitap hiç yazılmasın daha iyi
Spoilerın tillahı geliyor şimdi ona göre okuyun ya da okumayın
---Spoilerin tillahı mode on---
Mumya evi diye bir film vardı bildin mi? Heh işte. Şimdi 'bu kitap için çok sürprizli kitap woow' dersek ve bu kitabı okuduğumuz en iyi kitaplardan biri sayarsak o film de 'woow süper film, izlediğim en iyi filmlerden biri' olur ki ben o film için bunu diyen biriyle sinema konuşmam. Bu kitap da süper filan değil. Kendi kategorisinde okuduklarım içerisinde en iyilerinden biri o kesin ama sakın hayatımda okuduğum en iyi 10 kitaptan biri deme. Benim ne düşündüğüm umurunda değil ama ben zaten sana yazmıyorum delikanlı. Güzel bir kıza yazıyorum bunları. Olur da bu kitaba hayatımın en iyi 10 kitabından biri derse ben o kıza asılamam muhtemelen ki bu çok üzücü olur benim açımdan.
---Spoilerin tillahı mode off---
Görevini yaparken uyguladığı sertlikten dolayı bir taşra görevine sürülen tecrübeli polis müfettiği Niemans ile genç yardımcısının korkunç şekilde işlenmiş seri cinayetleri çözme çabası olayların giderek karmaşıklaşmasıyla içinden çıkılmaz bir hal almasıyla başlayan gerilim türü bir kitap.
Yazarın ilk okuduğum kitabı siyah kan'dı. sonuç hariç kurgusuna,hakimiyetine ve zekasına hayran kalmıştım. Favori kitaplarıma girdi demiştim.Sonra leyleklerin uçuşu .. Amaaaaaaaa bu kitap tamamen beni sarstı..
Herşeyi ile beni benden aldı.Sonunu çözdüm derken beklemediğim bir son ve hep süpriz doluydu.İki farklı olayı tek noktada birleştirmesi de iğreti durmamış.Birbiriyle ilintili olaylar harikaydı. Keşke bitmeseydi.
Polisiye, gerilim, cinayet tarzı kitaplar okunur ama Grange’ın kitaplarındaki kurgu her zaman akıl sınırlarını zorlar, sizi sürükler, ürkütür, şaşırtır. İki farklı cinayet, iki farklı soruşturmanın " böylesine" hayal gücüyle birbirine ba...ğlanması dahiyane. Parçalanmış, kaybolmuş çalınmış kişilikler, seri cinayetler, boş mezar, ölümün soğuk nefesi ve yıllar önce ölmüş olması gereken bir katil, aksiyonu temposu hiç düşmeyen bir roman..
Kitaptan altını çizdiklerim:
- Delilik anlık bir süreçtir. Çoğu zaman başkalarının gözünden kaçmayı, zararsız bir kişilik görüntüsünün gerisinde saklanmayı becerir.
- Her cinayet bir atam çekirdeğidir.
- Bazı bilim adamları irislerin dibinde, insanın sadece sağlığının değil bütün geçmişininde yazılı olduğunu düşünüyor.
Nası sondu öyle ya. Kitap bitene kadar bayağı bir şok yaşadım ama sanki bitmemiş gibi bir tuhaftı sonu.
Grange'ın okuduğum 3.kitabı her kitapta içine almayı başarıyor. Farklılığı sonu kesinlikle beklendiği gibi çıkmaması.
Öncelikle kitabı beğenmedim. Cinayet konusu, gelişen olaylar, karakterler çok fazla ilgimi çekmedi. Katili kitabın yarısında tahmin ettim. Bazı kısımları heyecanlıydı ama olaylar pekte beklediğim gibi gelişmedi.
Okuduğum ilk Grange kitabiydi,daha tahmin edilemez,şaşırtıcı şeyler bekliyordum ama ben tahmin ettim yine de güzel bir kitaptı.
Kitabı sayfa sayısı o kadar fazla olmasa da yoğunluktan dolayı 5 günde bitirebildim. O yüzden zaman zaman ana karakterler olmasa da isimler konusunda sıkıtı yaşasam da kitabın özellikle son bölümlerini çok beğendim. Grange yine estirmiş. Tavsiye ederim. Sonlara doğru katil acaba bu mu, yoksa şu mu ? dedirtmesinin verdiği heyecan da ayrı bir nokta.
Polisiye-gerilim kitaplarından uzak dururum genelde, tamamen olay odaklı kitapları sevemiyorum. Kızıl Nehirler'in kurgusu gerçekten tatmin edici. Türün meraklısı buyursun okusun, elinizden düşmez iki günde bitiriverirsiniz eminim.
Bundan 3 yıl kadar öncesine kadar tamamen fantastik kitaplar okuyan biriydim. Daha sonra yeni arayışlara girdim, ülkede ve dünyada oldukça popüler olan, genel adıyla "Suç, cinayet" romanlarını denemeye karar verdim. Tabi eğer Türkiye'de yaşıyorsanız size ilk önerilen Jean Christophe Grange'dır. Ben de bu tavsiyeye uydum ve bir kaç Grange kitabı aldım. İlk olarak Leyleklerin Uçuşu'nu okudum, oldukça etkilendim. Sonrasında ise Kızıl Nehirleri aldım elime. Çok kısa sürede okudum. O günden sonra tam bir "polisiye - gerilim - suç romanları delisi" oldum. Çok kitap okudum bu süreçte, aralarında %90'ı gayet iyi veya harika veya tekrar okunacak kadar mükemmeldi. Ama hiç değişmeyen bir şey varsa, ben hala Kızıl Nehirler'den daha iyi bir kurgu okumadım. Eğer daha iyi bir kurgu okuyacaksam, eminim ki yine Grange'dan olacaktır.
Kitabın benim için öneminden bahsettiksen sonra, biraz da konusuna değinip yorum yapayım kısaca.
Kitap Niemans adlı polisin cinayet soruşturması için küçük bir yerleşim yerine gitmesiyle başlıyor aslında. İlk başta bu cinayet ve yer hakkında bilgi sahibi oluyoruz, biraz olaylar öncesi tanıtım gibi düşünelim. Daha sonra diğer karakterimiz Karim devreye giriyor. Ve kitap iki taraflı olarak yürüyor. Başta çok farklı olaylarla ilgilenen bu iki polis daha sonra aynı noktada birleşecekler.
Kitabın içeriğine pek girmek istemiyorum ama okumayanlar varsa mutlaka okumalarını tavsiye ediyorum. Kurgunun olağanüsü sağlamlığı dışında, klasik Grange usulü olarak çok çarpıcı karakterler var romanda. Yine klasik Grange usulü fazlasıyla detay ve anlatım var. Ama klasik Grange usulünün dışında tek bir şey var o da şu ki; diğer tüm Grange romanlarında olduğu gibi düşük tempolu ilerlemiyor kitap. Sürekleyicilik 10 / 10. Detaylar fazla ama boğmuyor sizi. Ve hep derim Grange'ın zirvesidir bu kitap.
Kısaca, okumadıysanız mutlaka okuyun diyorum sevgili Vikitap üyeleri. Bu benim ilk değerlendirmemdi. Umarım yardımcı olur :)
Başladığımdan itibaren içine alan, sürükleyici, gerilimi ve merakı son ana kadar devam eden (hakikaten en son sayfaya kadar devam ediyor) bir okuma oldu. Kitapta hikayeler ve olaylar çatallanarak genişliyor, genişliyor, genişliyor ve sonra finale doğru nihayete eriyor ancak finali kitabın öncesi kadar içine almadı beni. Garip bir tat kaldı kitabı bitirince; ne olduğunu anlayamadığım.
Arada zorlama olaylar var ancak bu kadar geniş kurguyu birbirine bağladıktan sonra göz ardı edilebilecek seviyede geldi bana. Çarpıcı olmayan finali haricinde beğendiğim bir kitap oldu. Tavsiye ederim.