Menekşeler Atlar Oburlar

hüsnü ağbi canımız, eyvallah.

sarkan yerler çokçaydı sanki. ama romanda bu biraz affedilebilir bir şey. aslında hüsnü ağbi öykü mü yazsa? ama öyküde sarkmamak lâzım. siyasi acılara tuz basılmış, inceden dokundurulmuş, güzel, yarayı kaşımaktan çok unutturmamak dert, ya da şöyle, tekrarını engellemek.

barış bıçakçı ile hüsnü ağbi aynı rafta, zihnimde. tanımış olduk.

Sonu çok acımasız.

Husnu arkanin kalemini cok seviyorum.tipki sarkilari gibi naof ama fazlaca etkileyici...
Huseyin karakteri, onun ic dunyasinin anlatimi ki ozellikle cocukluk ve ilk genclik yillarinin anlatildigi bolum, son kisimlardaki surprizler hepsi cok cok guzeldi.
Minonun siyah gulundeki gibi yine kadinlar icinde buyuyen bir cocuk vardi bu kitapta da.dikkatimi cekti bu defa da olmasi...
Husnu arkan kitaplariyla tanismamis olan varsa daha fazla ertelememli derim...