Nasıl olduysa çocukluğumda es geçtiğim kitaplardan biri. Sineklerin Tanrısı'na esin kaynağı olması nedeniyle artık okuyayım dedim ve üzüldüm. Kimbilir çöp kovası misali dolmamış, saf çocuk kafamla okusaydım nasıl bir tat alırdım. Tabi şimdi yetişkin gözüyle Golding'in kaya gibi gerçekliği daha etkileyici geliyor. Gerçi Mercan Adası da özellikle yerliler konusunda elini korkak alıştırmamış. Maceraların sürükleyiciliği ve tasvirlerin kuvveti de cabası. Belki karakterlerin mükemmel İngilizliği kaşıntı yaratabilir. :) Ama çocuk gözüyle düşünürsek, kim takar karakteri. O adada olmak, çardak yapıp altında uyumak, kumsalda kendi akvaryumunu yapmak ve tabiatı keşfetmek vardı.
Sineklerin Tanrısı ile çocukların adının aynı olması ve ve mercan adasında geçmesi dışında benzerliği yok. Çocukken okusaydım daha zevkli ve heyecanlı gelebilirdi. Oysa şimdi edebiyatı zayıf kuru bir anlatım ve sıradan bir macera kitabından öteye girmedi benim için. (Jules Verne'i şimdi okusam yine böyle mi hissederim acaba?) Bir de 100 Temel Eser listesine alınmış kitabın yamyamlık ve şiddet dolu sahneleri bolca. İlkokul için uygun olmadığını düşündüm.