Nasıl olduysa çocukluğumda es geçtiğim kitaplardan biri. Sineklerin Tanrısı'na esin kaynağı olması nedeniyle artık okuyayım dedim ve üzüldüm. Kimbilir çöp kovası misali dolmamış, saf çocuk kafamla okusaydım nasıl bir tat alırdım. Tabi şimdi yetişkin gözüyle Golding'in kaya gibi gerçekliği daha etkileyici geliyor. Gerçi Mercan Adası da özellikle yerliler konusunda elini korkak alıştırmamış. Maceraların sürükleyiciliği ve tasvirlerin kuvveti de cabası. Belki karakterlerin mükemmel İngilizliği kaşıntı yaratabilir. :) Ama çocuk gözüyle düşünürsek, kim takar karakteri. O adada olmak, çardak yapıp altında uyumak, kumsalda kendi akvaryumunu yapmak ve tabiatı keşfetmek vardı.