Ölülerle Konuşmak

Konusu cinayet romanlarına göre sıradan, kitabı ilginç kılan kafadan çatlak dedektifimiz fiona :) Kitapta olaylar dedektifimizin ağzından anlatılıyor, nedense ben bu anlatım tarzını pek sevmiyorum. Polisiye romanlardan beklenen aksiyon yok, polisiyeden çok psikolojik roman tarzında. Okunabilir kitaplar arasında ama derin bir iz bırakmıyor..

Salander gibi olmasa da farklı sorunlar içinde olan başkahramanın sorununa dair satır aralarında verilen ipuçları “Acaba bu kızın nesi var?” gizemi ile beraber okuyucuda sona dair güçlü bir merak uyandırıyor.

En azından bende bu merakı uyandırdı. Zihinsel rahatsızlıklara karşı olan ilgimin de bunda payı olması elbette mümkün.

http://umutbabilon.blogspot.com/2013/08/harry-bingham-olulerle-konusmak.html

Ben arka kapağından ve adından kurgu dışı bir kitap olacağını düşündüm. Fakat değildi. Baş kahraman gençliğinde psikolojik sorunlar yaşamış dedektif bir kadın. Bir cinayet vakasıyla karşı karşıya. Anne ve kız öldürülmüş, daha sonra başka bir kadın öldürülüyor. Dedektifin bu olayları çözümleyişi anlatılıyor. Aynı zamanda hastalığından ve özel hayatından da sıkça bahsediyor. Sürükleyici ve güzeldi.