Pal Sokağı Çocukları

Hayatımda okuduğum en güzel, en samimi romanlardan birisiydi. Şimdi bile okusam bir tuhaf olurum.

Küçük yürekler, önemli değerleri hatırlatıyor okuyucusuna. İlgiyle okudum Pal sokağı çocuklarını.

...Hangimiz, henüz kendimizi bile tanımazken ufacık boyumuzla bir arsa, küçük bir kum tepesi ya da bir futbol sahası için savaşmamıştır. Kitap beni o yıllara götürdü. O saf duygularımıza geri döndüm, hiç bir şeyin önemi yoktu o yıllarda, küçük bir kum tepesi kadar. Okul çıkışından akşam ezanına kadar olan sürede o kum tepesi bizim tek değerli varlığımızdı. Bizim kum torbalarımız yoktu fakat tüftüflerimiz ve tahta kılıçlarımız vardı, adı Nemecsek olan bir arkadaşımız da yoktu ama hepimizin içinde biraz Nemecsek, biraz Boka hatta biraz da Feri Âts vardı. ...

http://beyazkitaplik.blogspot.com/2012/02/pal-sokag-cocuklar-ferenc-molnar.html