Kitap'ta Freud ve Jung karşılaştırılıyor. Freud'un bilinçaltına kötü demesi , Jung'a göre ise tanrı olması anlatılıyor. Her ikisininde aslında gerçeğin tek yanlı çarpıtmaları olduğunu dile getiriyor yazar.
Bir insan adalet duygusuyla hareket ettiğine inanabilir , oysa onu harekete geçiren şey insafsızlık olabilir.
Bir insan sevgiyle hareket ettiğine inanabilir , oysa onu mazoşist bir bağımlılığa duyduğu özlem harekete geçirmiş olabilir.
Bir insan görevin kendi kılavuzu olduğuna inanabilir , oysa onun asıl güdüsü gösteriştir.
Der Freud ve haksızda sayılmaz :)