Murathan Mungan'ın bu romanıyla ilgili verdiği bir röportajda "okuyucular ilk 200 sayfaya sabretsin lütfen " diye bir cümle kurmuşluğu var,, Yani yazan da farkında ilk sayfaların ne kadar sıkıcı ki bana göre yer yer boğucu olduğunun..
Onun dışında ilginç bir konu ve ilginç bir çıkış noktası var romanın ama bunlar romanı okuyup, bitirmek için yeterli gelmedi bana..
Murathan Mungan' ın üzerinde 10 yıldan fazla çalıştığım dediği romanı, yarım bırakıp, sonrasını merak ettiğim yegâne romandır ayrıca..
Şiir Anakara'nın ayinleri gibiydi adeta. Kitabın başkarakteri Bendag, ünü tüm Anakara'yı sarmış bir şairdi. Öyle ki okuyucular Bendag şiirlerini ayrı bir severlerdi. Bu derece üne ulaşan, romanımızın kahramanı uzun bir yolculuğa çıkmak ister. Kimliğinden sıyrılmak ve Anakara'yı terk etmek. Öldüğü sanılan Bendag uzun seyahatinden sonra, ölümün kokusunu alır ve hikayenin başladığı yerde bitmesini ister, tıpkı başladığı gibi bitmesini. Anakara'ya dönüş bu noktada başlar. Bendag herhangi biri olarak geri dönüyordur...
Mungan, dilin tüm güzelliğini dip bucak, kaçınmadan kullanmıştır. Hikaye o kadar esrarengiz başlıyor ki sayfalar beşer onar yutuluyor. Akıcı bir metin, sıkılmayı belleğinizden silecek türden hafif ekşili biraz polisiye türü kitap.
Munga'nın yazdığı ilk roman...
işin içinde şair olunca altı çizili cümleler bitmez...
devamı gelir mi ümitsizim ya da gelsin mi ??
şiir yazmaya devam en iyisi bu galiba..
Murathan Mungan'ın en iyi kitabıdır. Kendisi de bir söyleşisinde bu kitabı ancak bu yaşta yazabilirdim demiştir. Yaşlılık, ölüm gibi konuları daha iyi kavrama ve anlatabilme açısından. Olgunluk dönemi eseri diye bir şey varsa bu kitaptır. Kitapta Le Guin'vari bir gezegen yaratılmış ve ilmik ilmik işlenmiştir sanki bu gezegen Murathan Mungan kelimeleriyle.
şair olduğunun ikinci planda kaldığı bir roman..altı çizilmesi gereken yüzlerce söz var..bir aforizma kitabı gibi.
İnanılmaz bir roman, müthiş bir kalem. Her sayfasında kendimi bir özdeyişler deryasında buldum. Mungan'ın kalemine söz söylemek bize düşmez zira son romanı Şairin Romanı ile sanatını ve romancılığını bir adım ileri götürmüş. Şiir sevenlerin kesinlikle kaçırmaması gereken bu yaklaşık 600 sayfada edebiyatın neden varolduğu gizli sanki. Her zevkin tatması gereken bu şaheser ile ilgili tek noksanlık -kanımca-, karakterlerin çokluğu ki bu kişi ve olay fazlalığı sizi bazı karakterlerden uzaklaştırabiliyor. Yine de özellikle son 100 sayfayı bir solukta okuduğumu itiraf etmeliyim. Okuyun, okutturun! Ellerine sağlık Üstad...
özellikle serhenas karakteri beni çok etkiledi, dünya çapında ses getirebilecek kadar başarılı fantastik bir dünya kurmuş Murathan Mungan. umarız Anakara'da geçen başka serüvenler de gelir bunun ardından.
Kanada da bitirdigim 570 sayfalik bir macera, yolculuk, fantastik bir roman...Ortalarina kadar kendimi biraz zorladigimi itiraf etmeliyim, ama sonrasinda nefes kesen bir gerilim, ruyalar alemi...Yuzuklerin Efendisi ve Avalon tarzini sevenlere ayrica tavsiye ederim...Mungan sinirlarini iyi zorlamis bu kitabinda..
Murathan Munganın 15 yılda yazdığı şairin romanı kitabı resmen elimde süründü. Bu kitabın üstüne 2 kitap bitirdim. Hatta hamilelik dönemlerimde ise kendimi örgüye verip, hiç kitap dahi okumamışlığım oldu. Ne zaman ki bebeğim dünyaya gelip, onu sallama ve uyku nöbetleri tutmaya başladığım anlarda bu kitabı tekrar elime alıp, okumaya başladım. Ve nihayet bitirdim.
Aslına bakarsan roman öyle çok sıkıcı bir romanda değil. Hatta ilk 200 sayfasından sonrası merak uyandırıcı tarzda. Kitabın hemen hemen her sayfasında ise altı çizilecek cümle var. Ama yinede bir şekilde kitap elimde ilerlemedi. Bence bu kitabın elimde bu şekilde yavaş ilerlemesinin 3 nedeni olabilir.
1. Neden: Murathan Mungan bir şair olduğu için. Yazdığı bir roman dahi olsa kitapta şiir kokusu vardı. Bende şiir okumaktan fazla zevk duymayan bir insan olduğumdan olsa gerek...
2. Neden ise: Yazar bu kitabı 15 senede yazdığı için, okurken beni yordu. Çünkü gerçekten de kitabın her sayfasında öyle güzel cümleler var ki. Kafa yorup, yorumlaman için. Kitap öyle okunup, geçilecek tarzdan ziyade ince ince irdelenerek okunacak cinsten bir kitap...
3. neden: Kitapta çok fazla http://bakimlianneler3.blogspot.com.tr/2017/05/sairin-roman-kitap-yorumu.html
Mungan'ın diğer romanlarında sevdiğim şiirli dili, yaratmaya çalıştığı bu evrende eğreti durmuş. Kitabın evreni de zayıf kalmış. Şiir üzerine çok fazla aforizma var ve bir yerden sonra açıkçası komik gelmeye başladı. Olay örgüsü de tatmin edici değildi.