Satranç ve Şövalye

SATRANÇ VE ŞÖVALYE

Başında miğferi şövalye selam veriyor
Siyah asfaltta kesik çizgiler
Yolcu şövalye
Yorgun şövalye
Düşünceleri kılıcının ucundaki pırıltıda
At bezgin ağırlığın altında

Miğfer hapsetmiş düşünceleri kafasına
Gözler parmaklıkların arkasında
Coşkuyla doğruluyor gece
Şövalye üzgün
Şövalye bitkin
Siyah yol upuzun kurak
Beyaz kesik çizgiler bitmez
Şövalye güneşin kaç kez battığını hatırlamıyor

Bu oyun yanlış
Satrançta at düz gitmez
Vakit azalıyor
Kılıçtaki pırıltı güneşle beraber yok oluyor
Düşünceler eriyor anıların üstüne
Miğfer karanlıklaşıyor
Ölüm kokuyor asfalt
Kan kokuyor
Umutsuz kan

At yorgun
Vezir emrediyor at ölüyor
Yolun sonu geliyor
Şövalye oyunu kaybediyor

Bu oyun yanlış