Son 10 Saniye (Tina Boyd, #5)

İngiliz/İsveç yazarların kendi ülkelerinde geçen olayları konu alan eserlerini genelde sevmem. Diyeceksiniz niye? Alışmışız bir kere Amerikan dizilerindeki o iletişim temellerinin bizdeki benzerliğine, bunu bu türlerde yakalamam zor olduğundan sevmemem.Ama Ejderha dövmeli kız ve Son 10 saniye adlı kitap bu düşüncemi sarsan yazar/eserlerden oldu. Olayların kurgusunu ve işlenişini oldukça beğendim. Cinayetlerdeki vahşet, bunun ardındaki komplolar, iki apayrı kanattan olayların akarak bir noktada kesişmesi iyi kaleme alınmıştı. Kahramanın kadın dedektif/polis olduğu romanlarda bu tiplemenin biraz asi, azıcık yaralı, bolca öfkeli ve mümkünse diplerde yüzüp çaktırmayan olanını severim.Buradada kadın kahramanımız böyle bir tiplemeydi işte. Adı gibi son on saniyeye kadar " hah işte herşey boşa gitti gördün mü" diye söylenip durduran bir heyecan vardı. Yazarın başka eserini okumamış olmama ve bunu da sadece Oku Oku'da kargoyu bedavaya getirmek için almama rağmen yılbaşı süprizi gibi bir kitap oldu benim için.

Gerçekten oldukça heyecan verici, sürükleyici bir kitap. Polisiye roman okumayı sevenlere şiddetle tavsiye ederim.

Surukleyici bir kitapti elimden dusuremedim..

Bu kitabı almışsanız ... inanılmaz maceralara hazır olun..Kesinlikle harika!

Beğenmediğim şeylerden başlayayım;
kitabın ismini beğenmedim. Öyküyle alakası yok. Acaba yayınevi mi uydurdu bu ismi diye iç kapağa baktım orjinal ismi de aynı.

Arka kapaktaki açıklamayı bonkör buldum. Biraz daha bahsetselermiş kitabı basmalarına gerek kalmazmış.

Normalde sevdiğim ve tanıdığım yazarların kitaplarını tercih ederken yorumlara dahi bakmam. Ne yazsa okurum havasındayımdır. Yazarla yeni tanışacaksam okuyanların yorumlarına veya ulaşabiliyorsam ön okuma sayfalarına bakarım karar vermek için. Arka kapak yazılarına kitabı bitirdikten sonra bile bakmışlığım olmaz. Fakat bu kitapta parlak başlıklarla yazınca ister istemez belli bir süre sonra dikkatimi çekti. Neymiş ki diye şöyle bakıverdim. Pekala o açıklama öyküyü kapsarmış.

Kitabın başından itibaren anlatımda hep bir hamlık varmış gibiydi. Hani çayı demlersinizde biraz erken açınca oluşan o ham kokusu gibi. Acaba yazarın ilk kitaplarından mı diye baktım fakat o da değil. Aynı roman kahramanına ait 5. kitap. Anlatım kitabın ortalarından sonra biraz daha olgunlaştı.

Beğendiklerim;
Bol aksiyonlu polisiye. Sıkılmadan, bir sonrasını merak ettirerek ilerliyor. Çift taraftan ilerleyen hikayeleri sevmememe rağmen her bölümde paralel hikayeye dönmemesi benim için güzel tarafıydı. Olayların bir bölümü kahramanın gözünden diğer bölümü anlatıcının gözünden aktarılmış.

Akıcılık ve heyecanın kitap boyunca devam etmesinden dolayı beğendiğim bir polisiye oldu. Türü sevenler sıkılmadan okur.