Suç ve Ceza

Belki yaşım itibariyle çok ağır geldi.Yinede hoşuma gitti.Belki bi' 5 yıl sonra daha net kavrayabileceğim bir kitap.

Söylenecek pek bir şey yok ustalık bu işte.

Raskolnikov'un iç hesaplaşmalarını hele ki pişmanlık duymaktan mutlu olacağı bir acıyı tarif etmek çok zor. "Katil olduğu ortaya çıkmasın,öğrenmesinler!" diyebileceğimiz,böylesine koruma altına almak isteyebileceğimiz bir karakter olabilir mi ki? Porfiriy Petroviç ile olan diyalogları ise roman boyunca gerilimi yer yer arttıran enfes akıl oyunlarına sahip. Raskolnikov'un Sonya'ya soylediği gibi; ben senin önünde değil,insanlığın çektiği acılar önünde eğildim.
Böyle bir romanı yazan Dostoyevski'nin de önünde eğilmek gerek.

"Suç ve Ceza"yı okuduktan sonra öyle her kitaba 10 puanı veremeyeceğimi çok iyi anladım. Esasında benim yapmam gereken tüm listemde değerlendirmiş olduğum kitapları tekrardan puanlamak olmalı. üşenmesem bir gün yaparım:)
Şimdi "Suç ve Ceza"için 10 ***veriyorum. Bu güne kadar okumuş olduğum en iyi kitap. Bu kitap hakkında yorum yapmak ise benim haddime değil.
heavenplease adlı okuyucumuz yukarıdaki yorumunda ölmeden okuduğum için çok şanslıyım demiş. Ben o okura katılıyorum. Bu kitap okunmadan ölmek demek yaşamında bir şey eksik kaldı demektir.