kitaplarla beslenmek

Görmedim ki aşk doğu edebiyatında anlatıldığı gibi derin ve düşündürücü olsun.Bir kadına olan aşk bu kadar mı güzel anlatılır?
Çaresizlik bu kadar mı empati kurdurularak anlatılır?Tabi sadece çaresizlik değil afyon aşkı o kadar ilginç anlatılmış ki 'denesek mi yahu' dedirtebilir.

Kitabı çok iyi takip etmeniz gerekiyor bir anda hayal ve gerçeklikler arasında atlamalar yapabiliyor. Kısa bir kitap olduğuna aldanmayın içerisinde derin duygular ve olaylar barındıran bir romandır. Zaten kısacık olmasına rağmen altı çizilesi cümleleri fazlaca barındıran başyapıttır.

Tiyatral anlatıma sahiptir.Kesinlikle okunması gereklidir.

Görmedim ki aşk doğu edebiyatında anlatıldığı gibi derin ve düşündürücü olsun.Bir kadına olan aşk bu kadar mı güzel anlatılır?
Çaresizlik bu kadar mı empati kurdurularak anlatılır?Tabi sadece çaresizlik değil afyon aşkı o kadar ilginç anlatılmış ki ... tümünü göster

"Kör Baykuş'un eylemi, olayları, zaman ve mekân dışında kalır. Olayları bölüşenler tipik kimselerdir, daha doğrusu bir tipin değişik kişilerdeki varyasyonlarıdır, bu kişiler mitik bir psikoloji kanunlarına göre birbirlerine dönüşürler. Baba, amca, arabacı, mezarcı, ihtiyar hurdacı ve nihayet romanın "kahraman"ı, aslında tek kişidir, esrarengiz genç kız, bayader ile kahramanın karısı kahpe de öyle. Normal zaman düzeninin kalkışı bununla bağlantılıdır; şimdiki zamanla geçmiş zaman; anı, rüya ve hayal olarak birbiriyle kaynaşmıştır. Sebeple sonuç arasında bir nedensellik yoktur, onları birbirine masallardaki mantık bağlar. Ama buna rağmen olay, şüphe yok ki gerçek bir hayatı saptar. Korkular, özlemler, ümit, ümitsizlik, bu olay içinde, öteden beri insan kaderinde olduğu gibidir."
demis Bozorg Alevî

Hikaye karamsar gibi görulsede yazarin icinde bulundugu bosluk duygusunu iyi yansitmis.Hiclik diye betimlemis cok yerde.
Hikayenin kahramanlari sevilmemis yazar tarafindan.Bir nevi tiskiniyor tabii bu kendi icinde gecerli.Herkes gibi olabilmek icin afyona siginiyor sanki. uyusturmak duygularini kendini belkide hiclik icinde kaybolacagini dusunebilme rahatligini mi verecegini dusunurdu.
Guzel bir eser yazarin diger eserlerini de okumayi dusunuyorum ama hemen degil. kisa bir hikaye dahi olsa dolu dolu taskin bir sel gibi geliyor insanin uzerine okuduklarim. Bunu hazmetmem gerek önce.

"Kör Baykuş'un eylemi, olayları, zaman ve mekân dışında kalır. Olayları bölüşenler tipik kimselerdir, daha doğrusu bir tipin değişik kişilerdeki varyasyonlarıdır, bu kişiler mitik bir psikoloji kanunlarına göre birbirlerine dönüşürler. Baba, amca, ar... tümünü göster

Düş ve gerçeğin paralelinde tutsak kalmış, tutkulu bir aşığın, bilinçaltı haritasına yolculuğa çıkarıyor Sadık Hidayet. Şaşırdım, Latin Amerikalı yazarların büyülü gerçekçiliğinden sonra İranlı Sadık Hidayet tarafından Doğuya özgü geleneklerin hatırlatıldığı bir kitap..

Bilmiyorum, Kambur ihtiyarın kahkahaları, yılan zehriyle bekleyen şarap, ve Hidayet'in güçlü tasvirleri. Sanırım yeni bir yazarla tanışmamı sağladı Kör Baykuş..

Düş ve gerçeğin paralelinde tutsak kalmış, tutkulu bir aşığın, bilinçaltı haritasına yolculuğa çıkarıyor Sadık Hidayet. Şaşırdım, Latin Amerikalı yazarların büyülü gerçekçiliğinden sonra İranlı Sadık Hidayet tarafından Doğuya özgü geleneklerin hatırl... tümünü göster

İran'ın dışlanmış edebiyatı çok güzel :)

İran'ın dışlanmış edebiyatı çok güzel :)

Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Kimseye anlatılamaz bu dertler, çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakar biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa, insanlar, yürürlükteki inançlara ve kendi akıllarına göre hem saygılı hem de alaycı bir gülüşle dinlerler bunları. Çünkü henüz çaresi de, devası da yok bu dertlerin.Tek ilâç şarap yardımıyla unutmaktır; afyonun ve uyuşturucu maddelerin sağladığı sahte uykudur.Ama ne yazık ki bu tür devaların da etkileri geçicidir, acıyı kesecekleri yerde çok geçmeden daha da şiddetlendirirler.

Hayat hikayemde önemli bir şey yok. başımdan ilginç olaylar geçmedi.Ne yüksek mevki sahibiyim, ne de sağlam bir diplomam var.Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olamadım; başarısızlıklar her yerde buldu beni.Nerede çalışırsam çalışayım silik, unutulmuş bir memurdum; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı; bırak gitsin, işe yaramaz! çevrem böyle görüyordu beni; haklıydılar belki de.

Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Kimseye anlatılamaz bu dertler, çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakar biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa, insanlar, yürürlükteki ... tümünü göster