Tanrı Yanılgısı

Ağırlıklı olarak hristiyanlıkta Tanrı kavramını tezlerle çürüten bir kitap. Genel olarak ateist'lerin baş ucu kitaplarından biri sayılır.

Cesurca kaleme alınmış ve aklın sınırlarını zorlayan bir kitap. Herkesin ön yargısız okumasının gerektiğine inanıyorum. Sorgulamaya yardımcı oluyor.

Gerçek ateistlerin neredeyse tamamı kutsal kitapları açıp okumuş ya da incelemiştir. Dindar veya imanlı insanlardan ricam önce açın kendi kitabınızı tamamen bir okuyun(tarafsız ve mantık çerçevesinde), daha sonra Tanrı Yanılgısı'na bir göz atın. Böylece din konusunda gerçekten kayda değer tartışmalar ortaya çıkabilir ve insanlar konu din olunca hemen küfürü basmaz. Umarım..

Bu kitabı ilk çıktığında aldım, 2008'di yanılmıyorsam. O zamandan beri asla ama asla bitiremedim, hep bitirmeye çalıştım ama olmadı. Ağır mı geldi nedir, yoksa aynı düşünceleri paylaşmadığımdan değil. (gerçi ben Dawkins kadar radikal değilim bu konularda ama neyse.) Son olarak Kör Saatçi'sini aldım umarım onu okuyabilirim.

Kendi çalmış kendisi oynamış. Ancak kesinlikle her müslüman tarafından okunması gereken bir kitap. Tabii mümküsnde biraz biyolıji, kimya ve genetikten anlayanlar okursa iyi olur. :)

Dawkins, tanrı'nın bir yanılgı olduğunu direk söylemiyor.
Tanrıyı kendi sorularıyla sorguluyor, cevaplıyor ve kendi cevaplarınızın sayesinde sizin için 'tanrı'nın ne olup ne olmadığı' gerçeğine ulaşmanızı sağlıyor.
Sonuçta inanç, nesnel değil öznel bir öge olduğu için kitap da öznel sorulara öznel cevaplar vermenizi ve kendi inancınızı sorgulamanızı sağlıyor.

fazla dolambaçlı yollardan giderek savını kanıtlamaya çalışmış..sıkıcı..

Kötü gibi.

Dawkins'in bilimsel kitaplarının büyük bir hayranıyım. Ama bu kitap beni hayal kırıklığına uğrattı. Neden?

Belki de en önemli kusuru son 30 - 40 yılda zenginleşmiş din felsefesi literatürüne gözünü kapatmış olması. Tanrı'nın varlığının sözde delillerini incelerken daha geniş bir bakış açısına sahip olmalıydı. Ama olmamış, daha doğrusu olamamış. Argümanların pek çoğunu eleştirirken bir din felsefecisinin onu küçümsemesine neden olacak bir üslup kullanmış.

İkincisi dini anekdotlarla ve kutsal kitap pasajlarıyla eleştirmeye gereğinden fazla önem vermiş olması. Çoğu çağdaş Hristiyan -her ne kadar bu yorum bana gülünç gelse de- İncil'in "pedagojik" bir tarafı olduğunu düşünür. Tanrı bronz çağının cahil insanına anlayabileceği dilden seslenmiştir ve bizim bu seslenişi modern kültürümüzle - bilimimizle zenginleştirmemiz gerekir. Kutsal kitapların "özünü" yakalamamız gerekir. Bu yorumu benimsemiş herhangi bir Hristiyan için İncil'in "gerçek anlamıyla" eleştirilmesi hiçbir anlam ifade etmez. Bu yorumun tutarlı olduğunu elbette söylemiyorum, sadece Dawkins'in bunu yaparak yel değirmenine saldıran Don Kişot'a benzediğini düşünüyorum.

Öte yandan Ateizm'in tarihsel gelişiminin yüzyıllar sonra hatıralanacak bir halkası Tanrı Yanılgısı. Din tartışmalarına az çok merakı olan birinin kitaplığında kesinlikle bulunmalı. Savunduğu görüş ne olursa olsun.