Tanrı ve Canavarların Düşleri (Duman ve Kemiğin Kızı, #3)

Okuduğum en güzel dünyalardan biriydi. Serinin devamı gelebilir, diğer evrenlere açık bir kapı bırakılmış ama bana kalırsa gelmemeli. Zuze ve Mik'i anlatan bir Novella'da varmış sanırım. Çevrilir mi emin değilim ama ikisini okumak inanılmaz eğlenceli olurdu.

Temposu yazar tarafından ayarlanan bir film gibiydi de diyebilirim ve gerçekten okunmaya değerdi.

Çok güzel bir seriydi.

http://oldgirlsontheblog.blogspot.com.tr/2016/05/laini-taylor-tanr-ve-canavarlarn.html

Serinin ilk iki kitabina gore daha az sevdigim kitap oldu. Fazlasiyla uzatilmis bolumler, sayfalarca suren detaylar, girip cikan karakterler vs vs. Yanitsiz sorular. Razgut ve Jael ne oldu mesela. Akira'yi bulmak icin Karou'nun gavriel kullanmasi filan. Mantik hatalari epeyce vardi aslinda . . Ayrica finale bir tik kala stelyalilarla olan durum sanki yeni bir kitaba baslangic gibiydi. Kisacasi bu kitabi cok sevemedim ama Mik ve Zuze icin okunur belki.

Kitabı tam 92 günde bitirdim. Aslında puanım 1 ama diğer 2 kitabın hatırına 2 verdim. Normalde bir oturuşta minimum 50 sayfa okurum. Ama bu kitapta işkence gibiydi. 50 sayfa boyunca hiç aksiyon olmayan bölümler vardı. Rüzgar esti, kelebek uçtu, şöyle düşünüyorum, böyle yapsam mı yapmasam mı acaba? vs. gibi sırf uzatmak için eklenmiş yerler. Kitaptan soğuttu açıkçası.