Toplu Şiirler

YILLIK BAKIM
İnsan çekmelecelerini de temizlemeli zaman zaman,
Kalbini de!
Çürüme içerdendir çünkü: Zarf ve Kabir, sararsa da kunt görünür: Mürekkep ve beden kayıptır.
Sevinçli bir gündü ve hazırdım her türünden cenaze törenine.
Daha dün birinden dönmüştüm ve mazî kadar uzaktım ölüden. Kimden duymuştum anımsamıyorum;
ama şöyle bir özdeyiş yazmak istiyordum yatak odamın duvarına: Anılardan kurtulun!
Ama anılarım neydi benim? Babamdan, amirlerimden, karımdan, polislerden ve komutanlardan kurtarabildiğim ne kalmıştı?
Niye erkeklerin de bir çeyiz sandığı yok acaba?
Niye gömülmüyoruz onunla ve sevdiklerimizle? Ah! Mansur'u kiminle gömeceksiniz?
Nesimî'yi kiminle gömeceksiniz? Kendi fetvasını veren Bedreddin'i kiminle?
Onlar hâlâ kıyamdalar ve gül kokuyorlar
Ben de tek hâzinemi açtım: üç çekmece. Kurtulmak için. Mutad yıllık temizlik.
Herkesin pisliğinden, kendi pisliğimden. İnsan etrafıdır elbet. Mansur uğulduyor
işte:
"Dostum ve üstadım İblis'le Firavun'dur"