Ahmet Oktay, Mavi hareketinden 2. Yeniye, oradan bugüne, özel bir siir güzergahi gelistirdi. Kivrak ritmi, söz ile yazinin bütün kutuplarina ugrayan teknik çogullugu, yarali dünyasini bir eleveren bir gizleyen imge yapisiyla kisisel mitologyasini kurdu, gelistirdi, açti, Toplu Siirleri, gülden zakkuma toplu tohumlarini bir araya getiriyor. TADIMLIKKESTIM ELIMI USULCAAnsizin, müzigin içinden bagirma vakti.Kim bu kadin yorulmaksizin konusanboyali, bir daha boyali, bir dahaupuzun aglama duvarlarina karsi.Yabancilastik mi bu kadar?Biri yeterli degil, sakin olalim.Nicedir aldaniyoruz karanlikta,bir göz beni sen diye yaniltiyor.Tatli bir söz mü? Pekâlâdans edelim. Belki de yatariz sonra.Bunca kolay, bunca kolayhiçin kovugunda aldanarak.Gemim firtinali denizde bogulmayi deniyor çiçek açarakyüreksizler, kiyi adamlari, çekip gidemiyenlerkendi gögünün efendisi olana bir konyak.
Ahmet Oktay, Mavi hareketinden 2. Yeniye, oradan bugüne, özel bir siir güzergahi gelistirdi. Kivrak ritmi, söz ile yazinin bütün kutuplarina ugrayan teknik çogullugu, yarali dünyasini bir eleveren bir gizleyen imge yapisiyla kisisel mitologyasini kurdu, gelistirdi, açti, Toplu Siirleri, gülden zakkuma toplu tohumlarini bir araya getiriyor. TADIMLIKKESTIM ELIMI USULCAAnsizin, müzigin içinden bagirma vakti.Kim bu kadin yorulmaksizin konusanboyali, bir daha boyali, bir dahaupuzun aglama duvarlarina karsi.Yabancilastik mi bu kadar?Biri yeterli degil, sakin olalim.Nicedir aldaniyoruz karanlikta,bir göz beni sen diye yaniltiyor.Tatli bir söz mü? Pekâlâdans edelim. Belki de yatariz sonra.Bunca kolay, bunca kolayhiçin kovugunda aldanarak.Gemim firtinali denizde bogulmayi deniyor çiçek açarakyüreksizler, kiyi adamlari, çekip gidemiyenlerkendi gögünün efendisi olana bir konyak.
YILLIK BAKIM
İnsan çekmelecelerini de temizlemeli zaman zaman,
Kalbini de!
Çürüme içerdendir çünkü: Zarf ve Kabir, sararsa da kunt görünür: Mürekkep ve beden kayıptır.
Sevinçli bir gündü ve hazırdım her türünden cenaze törenine.
Daha dün birinden dönmüştüm ve mazî kadar uzaktım ölüden. Kimden duymuştum anımsamıyorum;
ama şöyle bir özdeyiş yazmak istiyordum yatak odamın duvarına: Anılardan kurtulun!
Ama anılarım neydi benim? Babamdan, amirlerimden, karımdan, polislerden ve komutanlardan kurtarabildiğim ne kalmıştı?
Niye erkeklerin de bir çeyiz sandığı yok acaba?
Niye gömülmüyoruz onunla ve sevdiklerimizle? Ah! Mansur'u kiminle gömeceksiniz?
Nesimî'yi kiminle gömeceksiniz? Kendi fetvasını veren Bedreddin'i kiminle?
Onlar hâlâ kıyamdalar ve gül kokuyorlar
Ben de tek hâzinemi açtım: üç çekmece. Kurtulmak için. Mutad yıllık temizlik.
Herkesin pisliğinden, kendi pisliğimden. İnsan etrafıdır elbet. Mansur uğulduyor
işte:
"Dostum ve üstadım İblis'le Firavun'dur"