Uzun Hikâye
Mustafa Kutlu
En Son Değerlendirmeler
Adı ve anlattıığı geniş zaman dilimiyle uzun, sayfa sayısıyla ise bir o kadar kısa olan Uzun Hikaye, Mustafa Kutlu'nun tür olarak yazdığı ilk uzun hikaye. Kitabı okumaya başladığınız andan itibaren yazar ,sizleri hiç sıkılmayacağınız, aksine keyifle devam edeceğiniz, son durağa geldiğinizde ise "Hayır..İnmek istemiyorum, devam edelim.." diyeceğiniz bir yol hikayesine çağırıyor...
Uzun hikaye, genel olarak bakıldığında bir baba ile oğlun düzene otutturamadıkları hayatlarında her ne olursa olsun çabalamaktan ve umut etmekten vazgeçmemelerini anlatmakta...Fakat tüm kitap bu baba ile oğul arasında geçmez.. Bir olay içerisinde geçen bir isimle beraber bambaşka hikayelere,bambaşka serüvenlere yol alıyorsunuz. Kitabın yazıldığı üslubun yalın,akıcı ve samimi oluşu sebebiyle bu bambaşka hikayelere alınan yoldan rahatsız olmak yerine zevk alıyorsunuz..
http://mecalsizmeczup.blogspot.com/2012/06/uzun-hikaye.html
Ele alıp tek seferde bitirmelik sıcacık bir hikaye. Filmini izlemeye gerek yok gibi geldi ama.
Filmini izledikten sonra merak etmiş,almıştım kitabı. Filmden farklı olan hikaye ve Mustafa Kutlu'nun anlatışı çok hoşuma gitti. Severek okudum,tavsiyedir.
hikaye okumayı pek sevmesem de benden 7 puan alabilecek kadar iyi bir hikayeydi. özellikle dilinin sadeliği ve akıcılığı kitabın artısı olarak, kurgusunun basitliği, bir çok olayın önceden öngörülebilmesi ise kitabın eksisi olarak aklımın odalarına not düşüldü.
Mustafa KUTLU okumak her zaman içimi sıcacık yapar unuttuğumuz samimiyetimizi, kaybettiğimiz masumluğumuzu hatırlatır bana. Uzun hikayede de içim sıcacık oldu, "sevgi emekti, sabırdı, tuttuğun eli bırakmamaktı." dedirtti ama aynı zamanda da kitabın kapağını kapattığımda yüreğime bir ağırlık çöktü. Onlarca insan, onlarca kasaba, onlarca saka kuşu, onlarca küpe çiçeği, onlarca hikaye adı üstünde UZUN HİKAYE...
Büyük yazıları ve boşluklarla, üslubuyla okuur sıkmayan bir hava vardı kitabın içerisinde. Kısacası sevdim diyebilirim.
Elinize aldığınızda bitirmeden bırakamayacağınız kitaplardan biri. Başlığı uzun hikaye olsa da oldukça kısa :) 112 sayfa .Yazarın dili oldukça sadece akıcı. Olaylar bir fotoğraf karesi şeklinde sırayla anlatılmış. Beğenerek okudum. Filmini de mutlaka izleyeceğim
Sıcacık bir hikaye, aktı gitti. Onlarla kasaba kasaba ben de dolaştım nehir kenarına indim mızıka dinledim. Güzeldi.
Ahmet Kutlu favori yazarlarımdan biri ee boşuna değil .. hani derler ya bi başladım okumaya bi çırpıda bitti evet o duyguyu bu kitapta yaşadım
Sürükleyici, insana kendi okutturan,okuman gerekiyormuş hissi yaratan bir kitap. Hüzünlendirdi beni içime bir ağırlık çöktü kitap bittiğinde ama aynı zamanda bu durumdan memnundum. Sanırım gerçekçilik dedikleri bu olsa gerek
neden okunur ki böyle bir kitap. ne anlatıldığını ve niye anlatıldığını anlayamadığım bir kitap oldu benim için. kitap duyguları yaşatmaya çalışmış ama yazarın üslubundan dolayı duyguları yaşamaktan çok geçiştirmeye çalışıyorsunuz . ana karakter doğup büyüdü.iyi de bu zaman zarfında ana karakterin hiç bir duyguyu tam yaşamaması ve bize de yaşatamaması aslında yazarın ana karakteri bize yaşatamaması ile ilgili ve bu durum, kitabı etkileyicilikten uzak olarak nitelememe sebep oldu. yazarın daha önce de huzursuz Bacak kitabını okumuştum ve bu kitapla birlikte de kesin kararımı verdim. benim için Mustafa Kutlu bir daha okunmayacak bir yazar.
Filmini çok duydum ama gitmedim yada izlemedim.Kitabını okumadım ve abartıldığını düşünüyorum.Güzeldi ama benzeri çok yani bir özelliği yok
Güzel bir kitap olmasına rağmen bütün olaylar çok çabuk geçiyor. Hani hiç bir şeyin üstüne durulmamış gibi. Bir de kitapta sinir olduğum nokta ise Çerçi Ahmet karekterinin işporta tezgahından geçimini sağlandığı söylenir ama ayriyetten bir de bu işporta tezgahında neler sattığını sıralıyor ki burası kitapta hiç sevmediğim bir nokta. Ne biliyim sinir oldum. Sürekli yoluculuk var. Bunlarında hayat düzeni buymuş demekki ama bu kitabı okumanızı öneririm. Bana da edebiyat öğretmenim önermişti okuduğuma pişman değilim.
Zevkle okunacak bir hikaye. Mustafa Kutlu nn hikayeciliğinin ilk uzun hikayesi kendi ismi ile bim önümüzde.
Kitap yarışmasında öğrenciler sorumluydu soru hazırlamak amacıyla okumuştum ben de. Sonra hikayeye kapılıp hazırlayacak soru bulamamıştım.. Şimdiyse aklımda kalan saka kuşu ve küpe çiçeği...
hikayeleri severim. özellikle böyle uzun hikayeleri. içinde insanın kalbine dokunan bi çok anı var. yanından gelip geçen her insanın gözlerinin içine bakıp uzun hikayerini tahmin etmeye çalışırdım. artık daha da derine bakmalıyım. en uzun hikayeler en derinde saklıymış...
Adının aksine çok kısa bir hikaye.Çok hoş bir hikayesi var.Sizi sıkmadan hikayenin içine çekiyor.Kısa ve öz.Yalın dili ve yalın anlatışı sayesinde hemen okunabilir sıkmayan ve hissettiren bir kitap.Ben beğendim.Okumanız tavsiye olunur:)