Yerkara (Everneath #1)

böyle bişey yok arkadaş yine ağladım benim gözler sulu göz çok güzeldi bayıldım 2. kitabı ne zaman çıkıcak kaç aydır bekliyorum çatlıcam meraktan bilen varsa lütfenn söylesin

http://illekitap.blogspot.com/2013/02/brodi-ashton-yerkara.html


Vay canına... Böyle bir kitabı yorumlamak çok zor... İlk defa bu tür bir kitapta yorum yapmakta zorlanıyorum... Ama bütün samimiyetimle söylüyorum ki okuduğum en güzel fantastik/paranormal kitaplardan biriydi.

Yazarı ayakta alkışlamak gerekir. O kadar güçlü bir kurgu kurmuş ve bunu da mitolojiyle harmanlamış ki okuyucuya söz söyleme şansı bırakmamış. Yazarın kalemi çok güçlü ve sağlam bir şekilde kurgusunu kurmuş. Akıcı, sürükleyici ve merak uyandırıcı şekilde işlemiş her bir kelimeyi...

Kitap içeriğine girmeden yorum yapmaya çalışacağım, ancak bazı yerlerde girersem şimdiden yorumu okuyacak arkadaşlardan özür diliyorum.

Kitabın aralarında 'Beslenme'den önceki kısımlara yönelik geçmişin anlatılması çok güzeldi. Cole her ne kadar biraz kötü bir karakter izlenimi yaratsa da Noel partisinde söylediği "kimi zaman... kalplerimiz kırılır." sözü insanın içinde bir şeyleri kıpırdatıyor. En azından Cole karşı bir sempati duydum ve kendisini en az Jack kadar sevdim.

Jake'in aşkına sahip çıkıp da Nikki için bu kadar fedakarca davranması, pes etmemesi, çabası ve yaptığı her şeyi anlatmak... kelimelerle ifade edilemez.

Kitabın son yüz sayfalık dilimini öyle bir keyifle ve heyecanla okudum ki kitabın bitmesini hiç istemedim. Hele o tünellerin gelip alma safhası muhteşemdi.
Ama son iki sayfası... rüyalarında Jack ile Nikki'nin buluşması... "sonsuza kadar seninle" ifadesi... tam anlamıyla kelimelerin kifayetsiz kaldığı noktaydı.

Yazar duyguları o kadar güçlü işlemiş ki okurken o duyguları hissedebilmek çok güzeldi.

Çeviri çok güzeldi, kitabın akıcılığı bozulmamıştı. DEX'in okuduğum ikinci kitabıydı ve bayıldım. Cidden başarılı bir yayınevi olarak görüyorum kendilerini. Umarım kısa zamanda "Yerkara"nın ikinci kitabını çıkarırlar. Şimdilik üç kitap olarak görünen "Everneath" serinin ilk kitabıydı Yerkara.

Şiddetle tavsiye ederim okuyun.
Açıkçası fantastik kitaplarda hep vampirler, kurt adamlar okumaya o kadar alışılmış ki bu kitabın değişik kurgusu okuyucuyu tatmin edecektir. Beni tatmin etti ve tekrardan bu türü bana sevdirdi.

http://gokkusagindakisonrenk.blogspot.com/2013/08/kitap-yorumu-yerkara.html

Yerkara, daha Türk okuyucu ile buluşmadan önce bir yerde alıntılarını okuyup aşık olduğum bir kitaptı. Çıkar çıkmaz okuyacağım! demiştim. Evet biraz geç oldu farkındayım. Belki bundan mıdır ya da beklentimi aiırı yüksek tuttuğumdan mıdır bilemiyorum kitap bana istediğimi vermedi. (JOHN GREEN UMARIM BUNDA SENİN ETKİN YOKTUR)

Mitolojik öğeleri yeniden yorumlayan kitaplara bayılırım. Bu kitaba da bayıldım şimdi ne yalan söyleyeyim. Sadece 5 puanlık diye beklediğim bir kitaba daha az puan vermek beni üzdü. Bu kitabın yorumuna iki gün önce başladım, şu an yeniden devam ediyorum -hayır, üşengeçlik değil- ve gittikçe hoşuma gidiyor. Sanırım kitaptaki bilgileri sindiriyorum yavaşça. Çünkü kitaba başlarsanız anlayacaksınız, çok fazla gizem var. Yazar sürekli geri dönüşler yapmış. Beslenmeden öncesi ve şimdi diye. Kitap karakterlerinden Cole ve Jack, ikisini de sevdim. Jack inanılmaz aşkını ve Cole'un kötü adam halini ve umutsuzluğunu. Yine de Cole, hayatım bence sana Nikki'den daha iyisi gerek. O kız Jack'e sahip.

"Kimi zaman.." Sustu, gözlerini sımsıkı kapadı. "Kimi zaman kalplerimiz... biraz kırılır."
Burada Cole :(( demiş olabilirim. Belki...


Kitap genel olarak güzel ve biraz melankolik ilerliyor. Şöyle ki Nikki'nin unutulmaz umutsuzluğu, sürekli gidiş-gelişler yaşaması daha çok böyle düşündürdü. Nikki'ye sinir olmadım değil, Ah ben gelmeden önce daha iyilerdi, Jack beni asla sevemez, her şeyi kötü yapıyorum serzenişleri bir süre sonra insanı deli etmiyor değil. Hayır kötü anlamda değil, böyle hadi artık deli etmeyin söyleyin bu ne olacak, sen ne yapıyorsun, bu gizem de neyin nesi! diyerek okurken sinir olmuş olabilirim. ama mitoloji ile günlük hayatın parçalarını birleştirirken yazar güzel bir üslup kullanmış.Okurken a-ha çok mantıklı! niye böyle düşünemedim diyebiliyorsunuz. Ve kitabın oldukça yaratıcı olduğunu eklemeliyim. İlk kitap olduğu için daha yazarın kurguyu yavaş yavaş oturtmasını görüyoruz. Serinin devamının çok daha güzel olacağını düşünüyorum. Hele o sonundan sonra :((((

Not: Kitap bana biraz Gemma Doyle serisini hatırlatmadı değil. Gerçi sadece sonu.

gerçekten çok güzel bir kitaptı.persephone mitini bu şekilde uyarlaması ve yazarın dilinin akıcılığı çok güzeldi.

Kitap başlangıçta akıcı olmasa da ilerleyen sayfalarda ilginçleşti. 2. kitabı bekliyorum...

Her ne kadar konu olarak sıradan olsa da yazar yazım şekliyle bu farkı kapatmayı başarmış. Kitabın sonundan başlayıp başa doğru ilerliyormuş gibi hissettim kendimi sürekli.