Yüksek Topuklar

Nermin çok özel bir kadın..Çok başka..Murathan Mungan sevenler mutlaka bu çılgın kadını tanımalı:)

Zaman zaman sinir harbi de yaşatan ama aslında kadınları anlatmaya niyetli bir kitaptır.Hepimizin tanıdığı bir sürü insan bu kitapta.Ayrıntı sevenlere önerilir..

çok iyi bir kitap. yazar, neredeyse tüm kadın tiplerini başarıyla yansıtmayı başarmış.

Ömür törpüsü Tuğde :)

Bir erkeğin bayan dünyasını bu kadar iyi analiz etmesine şaşırıp kaldığımı hatırlıyorum...

Sırf yazarın kadınlar hakkındaki tespitlerini satır aralarından ayıklayabilmek için okuduğum tabiri caizse tuğla şeklinde sıfatlandırılan bir kitaptı.Lezzetliydi,edebi hazzı yoğundu,tavsiye ederim.

başucu kitabım:)

Okudukça hayata karşı kötümser bir bakış açısına bürünebilirsiniz ama kitap yine de bir şekilde bitiyor

Çook uzun seneler önce okuduğum bir kitap ama harika bir kitap. Murathan Mungan en sevdiğim Türk yazarlardan. Kesinlikle herkes okumalı.

Çok sevdim.

murathan mungan la tanışmamı sağlayan ilk kitaptı. sıkıldığımda, ne okusam diye düşündüğümde hala elim Yüksek Topuklar a gider. müthişti.

Harikaydi. iyi ki okumusum.

Keyifle okuduğum bir kitaptı. Çocuklukların yaşayamayan çocuklar, toplumda sıkışmış bireylerin portresini güzel çizilmişti. Okumayanlara tavsiye ederim.

Kütüphane'de okurken kahkahalarla güldüğümü, bu yüzden uyarı aldığımı; Tuğde ve Pembe'den nefret ettiğimi, Kadın olmaktan gurur duyduğumu ve Murathan Mungan'ı alkışladığımı biliyorum gerisi hiç mühim değil...

Hayatım içimden geçen cümleler içinde geçti.
Okurken ilk izlenimim profesyonel kötümser oldu onun için. Sonraları yalnızlığına dikkat çekti. İyi bir şeymiş gibi gösterip aslında insanı ne kadar hırpaladığı ve aksi yaptığını gösterdi. Kendisini güçlüymüş gibi gösterip aslında ne kadar kırılgan olduğunu kimsenin bilmesini istemedi hatta kendisinin bile bilmesini istemedi.
Geçmişinde sevgi ve nefreti birbiriyle karıştırdığını ve zamanla bunları birbirinden ayırmayı başarabildiğine tanık olduk. Arkadaşı olarak gözüken şahsın arkadaşlıkla hiçbir ilgisi olmadığını ve oradan da yara aldığına tanık olduk. Ve büyümüş , çevresinde kim varsa onlar hakkındaki düşüncelerine tanık olduk. Bu düşünceleri bizi çoğu kez güldürdü , eğlendirdi. Çoğu kez yeter artık bırak içinden konuşmayı dedirttirdi. Sonuç olarak kitap inanılmazdı. Bir çok kadın karakterine şahit olup vay canına daha neler dedirtecek şekilde hepsine tanık olduk. Kitapta çok hoşuma giden bazı sözler de yer alıyor :

Biz ne dersek diyelim , yaşam, çoğu kez kendi yarattığı klişeleri kullanıyor.

Sevdiklerimizin hayatına ya erken girer,ya geç kalırız. Bütün aşk dramları da bundan doğar zaten.

Tansırı tunsuru , ölme etme can sürü!

kitap başlığıyla kadınlara ait gibi görünse de, zaman zaman eşcinselliğe göze batar vurgusuyla 'ne alaka?' sorusu aklınıza takılıyor.Bir de beş yaşlarındaki bir kızın dişiliğinden söz etmesi ve onun büyük bir kadın gibi düşündüğünü iddia etmesi ne kadar etik ve ne kadar gerçekçi? tüm bunlara rağmen bazı psikolojik tespitlerle size evet, haklı dedirttiği oluyor ama, aması ile kaldı benim için.

İtiraf etmeliyim ki bu roman bir kadın yazarın kaleminden çıkmış olsaydı 9 puan verebilir miydim bilmiyorum.
Okumadan önce yorumlara bakıp "Bir erkek en fazla ne kadar tanır ki kadınları" demiştim.Bugüne kadar hic fark etmediği şeylere kitapta rastlayıp "aa evet gerçekten öyle" dedim.
Dokuz sene uğraşılmış ve mükemmel bir sonuç elde etmiş.
Yazarın üslubuda güzel; akıcı bir anlatım -basit cümlelerle geçiştirilmeden yapılmış bu-
Neden on puan değilde dokuz puan verdiğime gelirsek; tamamen Emre'nin kartvizitinin çalınmasına karşı bir tepki! :)
Ne olurdu Nermin'de mutlu olsaydı?

Kadınların iç dünyasına bir yolculuk:) 7'DEN 77'YE

Muazzam! Psikolojik değerlendirmelerden tutun da ortam betimlemelerine kadar on numara.Sürekli geçmişine takılan Nermin şimdiyi yaşayamadığını Tuğde hayatına girdikten sonra anlamaya başlıyor.Tuğde 5 yaşında olmasına rağmen rekabeti seven,tüketim hastası kısaca başkaları için yaşayan kadınların minyatür hali.Tuğde'nin varlığında yaşananlar Nermin'in geçmişiyle hesaplaşmasını sağlıyor.Geçmişi Nermin'in gölgesi olmuş adeta.Kitap yarısından sonra daha bir keskinleşiyor.Kanımca Nermin Tuğde'den nefret ettiği için artık dayanamaz hale geliyor.Bu keskinliği sosyalizme ve feminizme değinmelerinde bol bol görüyoruz.Aslına bakarsak onun isyan ettiği kavramlar değil,kavramların içini boşaltan sistem ve buna önayak olanlar.Bu nedenle Nermin'de kimi 68 kuşağı gibi elem verici bir şekilde umutsuzluğa düşerek kendine başka bir yol çizmeye karar veriyor.Kadın erkek ilişkileri,kadın kadın ilişkileri,erkek erkek ilişkileri oldukça yerinde anlatılmış.Bir sürü yerel ifadeler de kitaba renk katmış.Kitabın kalınlığı gözünüzü korkutmasın su gibi akıyor.

erkeklere göre değil

Murathan Mungan'ın kalemini çok seviyorum, o yüzden kütüphanede ismini görmemle gözlerimin ışıldaması bir oldu diyebilirim.

Kitap kadınlığın, çocukluğun,(Tuğde'nin değil tabi ki, Nermin'in çocukluğundan söz ediyorum) eşcinselliğin dolambaçlı, bir miktar hüzünlü yolculuğuna çıkarıyor bizi. Nermin'in üstüne sinmiş efkardan, bir tutam mizahla birlikte fazlaca payımızı alıyoruz.

En çok annesinden bahsettiği bölümde duygulandım sanırım, sırf ailesiyle olan hikayesini okumak için dahi bir köşe atılarak ertelenmeyecek bir kitap.
Diliyle, akıcılığıyla çok güzeldi.