Dilek Öz
Son Aktiviteler
Ana karakterin farklılığı daha ilk cümlelerde öne çıkıyor. Görülen mor tavşanlar, su içen minareler, duyguların kaybı, dokunanama, kıyafetlerdeki aşı düzen, kokuya hassasiyet, aşırı soğukkanlılığı bir araya getirince, sonu şaşırtıcı olmadı benim için. Her haliyle psikolojik sorunlu bir karakter portresi, açıkça okuyucuya sunulmuş. Bu noktada tam bir ikilemde kaldım, ana karakterin psikolojik profilinin çok öne çıkması ister istemez farklı bir katil arayışına sevk ediyorken, kişilik bölünmesi, şizofreni gibi hastalıkların izlerini arıyorsunuz.
Mehmet'le Olga arasındaki aşk da Olga ve Ludmilla arasındaki ilişki de yetersiz kalmış, kitapta betimlenen "aşktan üstün", "karasevda" okuyucuya tam ulaşmıyor. Bir tat eksikliği var. Ya da ben uğruna savrulacak, acı çekilecek bir aşk tadı alamadım.
Ana karakterin kaybolmuşluğu, kendini kitaplara adayışı, bir nevi kendini arayışı, bence kurgunun en iyi bölümüydü. Kitabın sonunun gerçek bir dava kararı şeklinde yazılması oldukça başarılıydı.
Yine de gerek alıntılar, gerek hikayeler, gerekse Kavabata, Marquez ve Türkali'den esintilerle dolu konuşma ve düşünce kısımları, güzel bir edebi söyleşi tadı bırakıyor damağınızda. Tabii araya ürün alınan reklamlarını saymazsak.
Dili sade, akıcı, sayfaları çevrirken ne kadar ilerlediğinizi fark etmiyorsunuz bile. Kısaca eksik bir kurgu, tam oturmamış bir hikaye ama olağanüstü bir dil.
Ana karakterin farklılığı daha ilk cümlelerde öne çıkıyor. Görülen mor tavşanlar, su içen minareler, duyguların kaybı, dokunanama, kıyafetlerdeki aşı düzen, kokuya hassasiyet, aşırı soğukkanlılığı bir araya getirince, sonu şaşırtıcı olmadı benim içi... tümünü göster
Serenad fırtınasından sonra Livaneli’den nefes kesen bir roman...
Sakin bir balıkçı köyünde genç bir kadının cinayete kurban gitmesiyle başlar her şey. Dünyadan elini eteğini çekmiş emekli inşaat mühendisiyle genç, güzel ve meraklı gazeteci kızın tanışmasına da bu cinayet vesile olur. Kurguyla gerçeğin karıştığı, duyguların en karanlık, en kuytu bölgelerine girildiği hikâye, daha doğrusu hikâye içinde hikâye de böylece başlar. Modern bir Binbir Gece Masalı’nın kapıları aralanır. Ancak bu kez Şehrazad erkektir.
Kardeşimin Hikâyesi aşkın mutlulukta ulaşılacak son nokta olduğuna inananları bir kez daha düşünmeye davet eden, aşka, aşkın karmaşıklığına ve tehlikelerine dair nefes kesen bir roman. Her sayfada yeni bir gerçekliği keşfedecek, kuşku ile kesinliğin sınırlarında dolaşacaksınız.
Mantıksız gibi geliyor ama o sabah uyandığımda tuhaf bir haber alacağımı biliyordum. Karadeniz’in lacivert dalgalarıyla baş başa kalmış olan bu ıssız köyde geçen her gün birbirinin aynısı olduğu için burada insanların heyecanla konuşacağı olaylara pek sık rastlanmazdı. O günün de ötekiler gibi sessizce akıp gitmesi gerekirdi ama galiba başka şeyler olacaktı. O mahmur sabah saatlerinde bir cinayet haberi alacağımı bilmiyordum elbette ama bir haber gelecekti. Daha yataktan çıkmamıştım, gözlerim kapalıydı, arkalarında fosforlu çizgiler bırakarak yıldırım hızıyla hareket eden mor tavşanları izliyordum.
Serenad fırtınasından sonra Livaneli’den nefes kesen bir roman...
Sakin bir balıkçı köyünde genç bir kadının cinayete kurban gitmesiyle başlar her şey. Dünyadan elini eteğini çekmiş emekli inşaat mühendisiyle genç, güzel ve meraklı gazeteci kızın ... tümünü göster
Kitabı ilk adığımda kapak tasarımını itici bulmuştum, büyük bir ön yargı ile başladım. Mahir Ünsal Eriş'le tanışmam da bu kitap sayesinde oldu. Kitabı bitirip kapattığımda, içindeki öyküyü bu kadar yansıtan bir kitap adı ve kapak tasarımını uzun zamandır görmediğimi fark ettim.
Olay döngüsü oldukça vasat olmasına rağmen, kurgusu oldukça başarılıydı. Her bölümde anlatılan karakterin kendi öyküsü, tam bir "yaşanmışlık" havası veriyor kitaba. Öykülerdeki yan karakterler, ilerleyen sayfaların ana karakteri olarak karşınıza çıkıyor, ve bu döngü kitap boyunca hiç değişmiyor. Karakter bolluğu farklı ve hikayeler, ilk başta kafa karışıklığına yol açsa da(karakter haritası çizerek okumak en kolayı), konu ilerledikçe yabancılaşan karakterleri içselleştiriyor.
Türkiye'nin geçmişi hakkındaki detaylar lezzet katmış kitaba. Siyasi eylemlerden, depremlere, savaşa, bağ-bahçeden, define haritalarına farklı konular, farklı hayatlar, yanıbaşınızda yaşanıyormuşcasına yakın ve sıradan bir dille anlatılmış.
Dili sade ve akıcı olmasına rağmen garip bir yoğunluk var kitapta. Bir an dalıp okuduğunuzu kaçırırsanız, zircir kırılıyor...
Kitabı ilk adığımda kapak tasarımını itici bulmuştum, büyük bir ön yargı ile başladım. Mahir Ünsal Eriş'le tanışmam da bu kitap sayesinde oldu. Kitabı bitirip kapattığımda, içindeki öyküyü bu kadar yansıtan bir kitap adı ve kapak tasarımını uzun zama... tümünü göster
Strateji hataları ile dolu bir polisiye daha...
Bir tarafta vicdansızca kadınları hedef alan ve onları öldürmenin en kötü yöntemiyle cezalandıran bir seri katil. Diğer tarafta işlenen bir cinayetin, seri cinayetler taklit edilerek örtbas edilmesi...
Buraya kadar anlatılanla sıra dışı bir polisiye ile karşılatığınız fikri oluşuyorsa kafanızdan o düşünceyi hemen atın.
Bu bölümden itibaren kitap hakkında bilgi verilecektir, spoiler!
Öncelikle bölümlerin karakterler üzerinden anlatılmasını büyük bir stratejik hata olarak görüyorum, kitabın başından beri 5. kurbanın kimin tarafından öldürüldüğünü az çok ortaya çıkıyor, sadece gerekçelerini hangi mantığa oturtmuş onu merak ettiğimden devam ettim.
Kurguda Ateşçi tarafından işlenen seri cinayetler 2. olay gibi bırakılmış, 4 cinayet ana karakterlerin 5. kurbana yoğunlaşması nedeniyle hep gölgede kalmış. Doğal olarak bu cinayetin çözümü de kurgusunu hayli basitleştirmiş. Özellikle bana cinayetlerden birinin işlendiği yerde ikinci kez cinayet teşebbüsü çok mantık dışı geldi. Gerek bölümün anlatımı, gerekse bölümdeki mantık hataları pes dedirtti. Seri katil avlamaya "Biber Gazı" ile giden üzerine cop, silah vs almayan bir polis. Kondisyonu düşüklüğü nedeniyle olaylara müdahalede geciken diğer bir polis?
En başından beli profil incelemesinde yanılan ve tüm teşkilatı yanlış yönlendiren bir Doktor. Son cinayet ile diğerleri arasında bağlantı olmadığı açıkça okuyucuya yansıltılmışken, polis teşkilatından sadece 1-2 kişinin bu şekilde düşünmesi, doğal olarak tüm araştırmaların çizilen profile göre ilerlemesi, bu iki Polisin de yanlış kişiler üzerine oynaması. Vs... İnsana ister istemez, siz cinayet falan çözemezsiniz, oturun yerinize duygusunu aşılıyor kitap.
Kitabın ortalarından sonlarına geçişte seri cinayetlerimiz çok kolay bir şekilde çözülüyor. Bu noktada heyecan da bitiyor. Kalan kısım bağımsız cinayet için delil toplama süreci. Kısaca kurgusu bu kadar pamuk ipliğine bağlı bir polisiyeyi ilk defa okudum.
Aralarda Türkiye basımından mı kaynaklı bilmiyorum isimlendirme hataları da var. Gil'le konuşurken Ian oluveriyor, belli başlı yayınevlerinden okumadıkça imla hataları ve anlatım bozuklarına alışmak lazım sanırım.
Anlatımı ise yer yer değişkendi, bazı noktalarda ilerlemediğiniz hissine kapılıyorsunuz.
Strateji hataları ile dolu bir polisiye daha...
Bir tarafta vicdansızca kadınları hedef alan ve onları öldürmenin en kötü yöntemiyle cezalandıran bir seri katil. Diğer tarafta işlenen bir cinayetin, seri cinayetler taklit edilerek örtbas edilmes... tümünü göster
İstediği kadar tazyikli su sıksın...
Korkma sönmez!
İstediği kadar tazyikli su sıksın...
Korkma sönmez!
Dilek Öz şu an ne okuyor?
Dilek Öz şu anda kitap okumuyor.